Impressies uit een verbleekt verleden Maarten Etmans Als ik in het najaar van 1963 als leraar klassieke talen in Utrecht wordt aangesteld, heb ik mij aangemeld als lid van Schaakclub Utrecht. Ik ben tegelijkertijd nog aan het afstuderen in Leiden, waar ik lid ben van Philidor, op dat moment een sterke vereniging die hard aan de weg timmert en waarvan het eerste tiental in 1968 onder andere door mijn falen het landskampioenschap misloopt. De eerste jaren speel ik namelijk extern nog voor mijn oude club; pas in 1970 ben ik voor Utrecht gaan spelen. Boven Maarten Etmans eind vijftiger jaren. Etmans in de strijd om het kampioenschap van LSG (1962).…

Schaken, go en shogi Robert Beekman In 1946 – hij is dan drie jaar oud – verhuist Arend van Oosten met zijn ouders naar Nederlands-Indië. Gelukkig wonen ze in een relatief veilig deel van Nederlands-Indië, zodat de politionele acties grotendeels langs hen heengaan. In dat verre Indonesië leert zijn vader hem schaken – op zesjarige leeftijd, dus in 1949. In datzelfde jaar geeft Nederland de aanspraak op Nederlands-Indië op en wordt Indonesië onafhankelijk. In 1950 komt het gezin dus weer terug naar Nederland en meldt Arend zich bij de jeugdafdeling van ASC te Amsterdam. Via Den Haag (DD) en studie in Leiden (LSG) gaat hij in 1967 werken in Utrecht…

Robert Beekman Heel graag had Erik Olof in het vorige jubileumboek meer foto’s willen plaatsen. Helaas, helaas. Olof schrijft er later over in het clubblad van Schaakclub Utrecht. Eén opvallend fragment hieruit. Begin citaat Olof. “Een andere foto, die ik had willen plaatsen, valt in een andere categorie. Het zijn eigenlijk twee foto’s, van het eerste team. De eerste foto is in de jaren 50 gemaakt en u ziet ons vlaggenschip, het eerste team, bestaande uit keurige heerschappen, correct overhemd, met dito das, colbert, geknipt en geschoren, zoals het hoort. En dan de tweede foto er naast: het eerste team, maar dan midden jaren 70. Nimmer is de verloedering, het…

Piet, Bram en Han Robert Beekman Hij groeit op in Haarlem. Piet Verhoeff. Daar kent hij nog een ander lid van Schaakclub Utrecht van: Hans Bouwmeester. Piet is van het jaar 1930, Hans van het jaar 1929. Samen met Hans vertrekt hij later naar Amsterdam, maar Piet blijft nog bij Haarlem spelen. Daar helpt hij in het seizoen 1951/1952 het eerste team terugpromoveren naar de hoofdklasse. Samen met zijn broers: Bram en Han. De oudste is Bram, hoogleraar Engels. Piet is de middelste: universitair docent Engels, gespecialiseerd in onder andere Middeleeuwse literatuur. De jongste is Han, die zich in de Franse taal specialiseert en ook de beste schaker is van…

Erik Olof De lijst van voorzitters in de geschiedenis van Schaakclub Utrecht: 1886 H.H. Baudet 1886-1911 G.H.B. Hogewind 1911-1916 Jhr. A.E. van Foreest 1916-1922 Dr. A.G. Olland 1922-1927 Mr. L.J.M. van der Eerden 1927-1945 A.H. van Wijngaarden 1945-1950 G.J.M. Hofsommer 1950-1954 Mr. Ed. Spanjaard 1954-1961 P.J.G. Stuiver 1961-1964 Dr. J.R.B. Polee 1964-1970 Prof. dr. P.G. de Haan 1970-1973 Drs. M.D. Etmans 1973-1978 Mr. Ed. Spanjaard 1978-1982 Ir. H. Versnel 1982-1989 B. Kieboom 1989-1993 P. Nieuwenhuis 1993-1996 W. Bor 1996-1999 R. Meijer 1999-2012 P. Nieuwenhuis 2012-2016 E. de Graaf Met zuinige hand zijn in de loop der jaren enkele leden tot erelid en soms zelfs tot erevoorzitter gebombardeerd. Zuinig, want zulke…

Kampioenen van de Schaakclub Utrecht Erik Olof In de loop der tijden heeft de interne competitie om het clubkampioenschap veel benamingen gekend: onderlinge wedstrijd, huishoudelijke wedstrijd (of mooier: huishoudelijk concours), handicap-toernooi, winterwedstrijd … Tegenwoordig is het kortweg: de interne. Het gaat er natuurlijk steeds om wie de sterkste is van de club. Vroeger zijn er echter, door voorgiften, interessante pogingen gedaan het krachtsverschil te elimineren en daardoor – uiterst democratisch – gelijke kansen te scheppen voor iedereen. Bij de Schaakclub Utrecht is weinig met zekerheid vast te stellen over het prille begin. Van Lennep geeft enige informatie, waaruit blijkt dat A.G. Olland in de jaren 1885-1889, 1892 en 1893 ‘eerste…

Robert Beekman Kijk eens naar de stelling links. Wit aan zet wint. Laat die slome grijze hersencelletjes eens ratelen en lees dan hieronder verder. Zoals je gelijk ziet: dit is nu echt een ouderwetse oefenstelling. Zwart dreigt met Dh3 en Dg2 wit mat te zetten, dus wit moet daar geforceerd iets tegenover zetten. Bij toeval stuitte ik op deze stelling. Ik vond ‘m in ons clubblad van oktober 1990. Titel: de grafzet van de maand. De grafzet wordt zo overtuigend genoemd dat hij meedingt naar de grafzet van het jaar 1990. Volgens de auteur van het artikel, althans. Tegenwoordig zou ik het niet accepteren dat mensen zo te kijk gezet…

De geest van de club Erik Olof De jaren zeventig geven voor het clubschaak een wezenlijke verandering te zien, voornamelijk als gevolg van de opkomst van het professionalisme in de externe clubcompetitie en het ratingsysteem. Voor talentvolle jonge schakers komt het accent steeds meer te liggen op de talrijke toernooien en snelschaakwedstrijden, waar niet meer als vroeger twee huishoudelijke artikelen per vierkamp, maar slechts enkele grote geldprijzen voor het hele toernooi te bemachtigen vallen. De prestatiedrang is daardoor enorm gestimuleerd. Wat merk je daarvan op de club? De Schaakclub Utrecht neemt hier ter stede een bijzondere plaats in, omdat van oudsher de schaaktop van de provincie zich hier toch wel…

Bijna vijftig jaar later Robert Beekman (Uit het jubileumboek 125 jaar SCU.) Juli 1933 meldt Olland zich voor het Nederlands Kampioenschap. De organisatoren reageren verrast. Olland is al een paar jaar niet meer actief als schaker en al 66 jaar oud. Olland zegt dat hij nog één keertje de toernooisfeer wil proeven. Men maakt graag een plaatsje vrij voor hem; het toernooi krijgt zo volgens de bond extra cachet. En zie, zonder enige voorbereiding en met een tekort aan praktische toernooiervaring doet Olland het nog niet eens zo slecht. Na zeven ronden heeft hij 3 punten en in de achtste ronde staat hij tegen Hamming op winst. Een foto voorafgaand…

Olland en Spanjaard, een vergelijking Erik Olof Een speurtocht naar de overeenkomsten tussen Olland en Spanjaard. Twee van de belangrijkste spelers van Schaakclub Utrecht. Beiden speelden bijzonder lang en trouw op de clubavonden, beiden hebben onnoemelijk veel voor SCU gedaan, beiden waren sterke spelers. (Uit het jubileumboek 100 jaar SCU.) Het is natuurlijk een hachelijke onderneming de twee bekendste voormannen van Schaakclub Utrecht met elkaar te vergelijken. Toch volgt hier een poging, uit nieuwsgierigheid. Het is aardig overeenkomsten tussen beide mannen te zoeken, maar de verschillen liggen voor de hand. In zijn tijd was Olland een belangrijker schaker, een tijdlang primus inter pares, terwijl Spanjaard in Nederland nooit echt tot…