Net geenwereldrecord! Robert Beekman Groot spektakel bij Schaakclub Utrecht. Vincent Diepeveen komt met een positioneel dameoffer (tegen een toren). Zeven zetten lang kan Xander Wemmers zijn dame slaan, zeven zetten kan Vincent het dameoffer omzetten in een loperoffer (tegen twee of drie pionnen). Onverstoorbaar laten ze de spanning op het bord staan! Het roept bij mij de vraag op of dit een wereldrecord is: zeven zetten (14 ply) staat de dame aangevallen, pas op de achtste zet slaat Xander. Acht dame offers op rij! Ik kom uiteindelijk uit bij Topalov – Zviaginsjev, Tilburg Fontys, 1998. Zwart dreigt hier matgezet te worden met Pg6 en heeft maar één verdediging: 34… Dg1.…

Elias Robert Beekman Elias. Ja, zo heet hij: meneer Wientjes. Wie kent zijn voornaam nu eigenlijk? Weinigen, vrees ik. Misschien kwam het wel omdat hij altijd zo afstandelijk en formeel was. Ik kon nog zo vaak “Hoi Elias!” roepen; zelf bleef hij altijd tot in de puntjes correct: “Goedendag, Mijnheer. Heeft U vandaag een tegenstander voor mij?” “Geduld, Elias, ik maak zo de indeling.” Eenennegentig jaar oud, en zij die hebben vermoed dat hij misschien wel veertig of vijftig jaar lid van onze club was, komen bedrogen uit. Slechts dertien jaren heeft hij bij ons de gelederen versterkt. Hij werd dus pas lid toen hij 78 was. Hij heeft wel…

De snelle jongens van Utrecht Martijn Dambacher Op 11 december 2005 is het Nederlands kampioenschap snelschaken voor clubteams gehouden. Dit wordt voor de vierde keer georganiseerd door Schaakclub de Vogelwijk, in het fraaie Golden Tulip Bel Air hotel in Den Haag. Joost Michielsen. Twee jaar geleden is Utrecht 2e op bordpunten geworden, vorig jaar slechts vijfde. Aangezien het ook in de KNSB beker tweemaal misloopt in het finaleweekend, hoopt Utrecht hier eindelijk een grote prijs binnen te halen. Het opgestelde team is behoorlijk sterk (Joost Berkvens, Martijn Dambacher, Joost Michielsen en Alexander van Beek). Verder is de concurrentie niet bijzonder: maar 3 Meesterklasse-teams (Homburg Apeldoorn, HMC Calder en Stukkenjagers) maken…

Van jeugdteam naar Utrecht 1 Thomas Willemze Het begint in een Chinees restaurant in Groningen. Het is eind december 2001 en het tradionele kersttoernooi is in volle gang. Aan tafel zit een tiental nog jeugdige deelnemers en onder het genot van een flinke rijsttafel worden de belevenissen van de dag doorgenomen. Als de schalen Foe Young Hai en Babi Pangang leeg zijn en de desserts worden geserveerd verschuift het gespreksonderwerp langzaam richting de KNSB-competitie en de teams waar de verschillende spelers voor uitkomen. Duidelijk wordt dat een aantal spelers op zoek is naar een nieuwe uitdaging en voorzichtig om zich heen kijkt naar een gezellig team op het juiste niveau.…

Schaakportret Jon van Midde Als betrekkelijke laatbloeier zet Eric de Haan zijn eerste schreden op een schaakclub in de tweede klas van de middelbare school. Op zijn twaalfde jaar heeft hij een schaakspel cadeau gekregen van zijn grootvader en dat leidt tussen hen veelvuldig tot partijtjes die soms zelfs dagen duren omdat grootvader in slaap gevallen is. Uiteindelijk wordt hij op zijn veertiende jaar lid van schaakclub Soest, nadat een klasgenoot hem mee heeft genomen naar die club. Het eerste schaakboek dat Eric aanschaft is Openingsrepertoire uit de serie “Praktische Schaaklessen” van Euwe. Voor een inspiratiebron zorgt zijn leraar wiskunde op school, want die doet al zijn schaakboeken van de…

Een miraculeuze ontsnapping Pieter Nieuwenhuis Mei 1998. In Nijmegen heeft zich een van de spannendste slotronden uit de geschiedenis van de Meesterklasse afgespeeld. De degradatiestrijd wordt beslist in de laatste partij van de laatste ronde. And it happened to be my own. De opgave voor Utrecht zelf is zwaar: winnen van Amstelveen. Daarnaast is ook een nederlaag van BSG of Rotterdam noodzakelijk. Utrecht komt moeizaam uit de blokken. Diepeveen krijgt de balans tegen Strating niet verstoord en opent met remise. Aan de topborden scoort Amstelveen twee degelijke punten tegen Van Gaalen en Helgason. Regerend Utrechts clubkampioen De Haan gaat soepeltjes door Solleveld heen in een zeer scherpe tweesnijdende Koningsindiër. Meindert…

Een Utrechtse amateur en de opkomst van het “Polgaritis” Tom de Jong in Wijk aan Zee 1990 Peter de Jong Aan het eind van de jaren tachtig is het eerste team van de Schaakclub Utrecht te vergelijken met het Volendam van het betaald voetbal. Te goed voor de eerste klasse maar meestal net niet goed genoeg voor de hoofdklasse. De clubavonden in de nog oude “Remise” aan de Kanaalstraat worden zo goed bezocht, dat er voor de laatkomers niet altijd garantie is voor een plek in de speelzaal. Echte uitschieters zijn er niet. Knoppert is eigenlijk de enige Utrechtse broodschaker uit die tijd. Het leeuwendeel bestaat uit enthousiaste amateurs. Amateurs…

Robert Beekman Als het derde team in 1989 promoveert, maakt zich de bekende promotie-euforie van hen meester. Vrolijke stukjes worden in het clubblad geplaatst en Erik Olof schrijft zelfs een heus sprookje, waarbij aangekondigd wordt dat ten tijde van de milleniumwisseling het derde team zelfs het eerste team voorbijgestreefd is. Het tweede team kan het leedvermaak van het derde team niet over zijn kant laten gaan en schrijft in reactie op de publicaties dat het tweede team minstens net zoveel lol gehad heeft als het derde team, als zij op een zonnig terrasje midden in Maastricht gezellig na afloop van de KNSB naborrelen. Het laatste woord Het derde team heeft…

Dolkstoot contra speldeprik Eduard Spanjaard De ‘speldeprik’ van onze opperscribent Michel Hoetmer is nu drie maanden geleden (december 1977) en komt aan! Ik schrik me een Hoetje, want gelijk heeft-ie. Pal na mijn gewichtig geschrijf in ’t U.N. ga ik immers met wit in een dozijn zetten onderuit tegen Bertus-Kieboom-in-grootse-vorm. Al die tijd ben ik als bezwijmd, totdat Hoetje ’t bevrijdend woord spreekt: “U mag wat in ’t clubblad schrijven dat laat zien dat u beter kunt” deelt hij minzaam en opbouwend mede. De slimmerd Maar de slimmerd zorgt er wèl voor in de Keizer-competitie uit m’n buurt te blijven en me aldus niet de dolk voor een contra-stoot in…

Een groentje in de grote stad Robert Beekman Hij komt september 1972 bij SC Utrecht schaken. Meindert van der Linde. “Als groentje in de grote stad”, schrijft hij mij. En hij vervolgt: “De keuze tussen Paul Keres en Utrecht is snel gemaakt: alleen Utrecht speelt hoofdklasse, en daar ga ik voor. De klinkende namen van toen: Arend van Oosten, Floris Schoute, maar ook Maarten Etmans, Gerard Verholt en, in zijn nadagen maar nog altijd een sterk schaker, Eduard Spanjaard. Met allen heb ik heel wat leuke potten gespeeld.” “In 1973 word ik – voor iedereen verrassend, ook voor mij – Nederlands jeugdkampioen. Omdat er bij Schaakclub Utrecht in groepen op…