Pieter Nieuwenhuis

Een miraculeuze ontsnapping

Pieter Nieuwenhuis

Mei 1998. In Nijmegen heeft zich een van de spannendste slotronden uit de geschiedenis van de Meesterklasse afgespeeld. De degradatiestrijd wordt beslist in de laatste partij van de laatste ronde. And it happened to be my own.

De opgave voor Utrecht zelf is zwaar: winnen van Amstelveen. Daarnaast is ook een nederlaag van BSG of Rotterdam noodzakelijk.

Utrecht komt moeizaam uit de blokken. Diepeveen krijgt de balans tegen Strating niet verstoord en opent met remise. Aan de topborden scoort Amstelveen twee degelijke punten tegen Van Gaalen en Helgason. Regerend Utrechts clubkampioen De Haan gaat soepeltjes door Solleveld heen in een zeer scherpe tweesnijdende Koningsindiër. Meindert van der Linde wordt door oud clubgenoot Van de Vorm verslagen op bord 8 en op bord 9 rondt het voormalig rotsblok Schwartz een slecht seizoen af met een nederlaag tegen Los. Tegelijkertijd scoort Utrecht tegen door middel van Wemmers die in de slotfase Wiesman overspeelt en snoept de oude vos Hans Bouwmeester een toren af van Gelpke.

De stand na acht partijen: 4,5 – 3,5 voor Amstelveen. Utrecht moet dus de laatste twee partijen winnen. De klokken hebben inmiddels de eerste tijdcontrole ruimschoots gepasseerd. BSG verslaat SMB, Rotterdam verliest daadwerkelijk en Hans Bartels weet z’n pion voorsprong voortreffelijk om te zetten in een vol punt.

Resteert de partij waarin ik, na consultatie van de teamleiding, op grond van de lage verwachtingswaarde nog remise heb aangeboden.

Mijn remise-aanbod wordt door tegenstander Bertholee geweigerd. Die haalt de tijdcontrole met 34.Kf2-e2 Ta8-c8 35.Ke2-d3 Tc8-a8 36.Kd3-d4 Ta8-a4 37.Kd4-d3 Ta4-a8 38.Th1-h2 Kg7-g6 39.Kd3-e4 Ta8-a4 40.Ke4-d3 Ta4-a8 zonder drie maal dezelfde stelling en gaat er, inmiddels in de wetenschap dat Amstelveen zich definitief heeft geplaatst voor de play-offs, nog eens goed voor zitten. Hij verbruikt flink veel tijd en intussen wordt duidelijk dat Utrecht ook deze positie moet winnen. Er volgt 41.Th2-h1 Ta8-f8 42.Kd3-e4 Tf8-a8 42.Pe3-f5 Een winstpoging. 43… Ld7xf5 44.g4xf5 Kg6-g7

.

45.Ke4-d3 (45.Td1 Th1 46.Td4 Th1 47.Tb4 Te1 48.Kd4 Td1 en remise). 45… Ta8-a5 De cruciale stelling is nu ontstaan. Wit verbruikt zeeën tijd en speelt met nog 5 minuten en 58 seconden voor de resterende 24 zetten 46.Th1-e1. Hier en op de volgende zet mist hij het passieve, reddende, Ta1 waardoor pion d5 behouden kan blijven zonder verlies van een pion op de damevleugel (na … b4 komt c4). 46… Kg7-f7 47.Te1-e4 b5-b4 48.Te4xb4 Ta5xd5 49.Kd3-e3 Td5-e5 50.Ke3-f2 b7-b5 51.c3-c4 b5xc4 52.Tb4xc4 Te5xf5

.

.

53.a3-a4?! Beter lijkt 53.b4, maar ook dan lijkt zwart te winnen na 53… Ke6 54.a4 Kd5 55.Tc3 g4 56.b5 Txf3 57.Txf3 Kxf3, waarna zwart de twee witte pionnen kan blokkeren en de witte koning lijkt op de wolf tegen de drie geitjes (zwarte pionnen) op het dambord. 53… Tf5-a5 (weer terug naar a5!) 54.b2-b3 d6-d5 55.Tc4-c2 Kf7-e6 56.Tc2-c6 Ke6-e5 57.Kf2-e2 Ke5-d4 58.Ke2-d2 ta5-a7 59.Tc6-b6 f6-f5! 60.Tb6-g6 Ta7-b7 61.Tg6xg5

.

.

.

61… e7-e5??

Pootjebadend in de adrenaline, heel veel toeschouwers, luttele seconden resteren op de witte klok voor de laatste acht zetten en me niet bewust van deze bok: zwart faalt (62… e6 of 62.f4 zou de kroon op het werk geweest zijn). Nu kan wit eenvoudig kiepen. 62.Tg5xf5 Tb7xb3 63.Kd2-c2? De verkeerde kant maar slechts ten halve gedwaald. 63… Tb3-a3

.

.

.
64.Tf5-h5?? De redding voor Utrecht. 64… Ta3xf3 Yes. 65.Th5-h4 e5-e4 66.Kc2-b2 Tf3-f7 Nog vier witte seconden. 67.a4-a5 Streepje en ongehoorde feestvreugde, sportieve felicitaties van Rotterdam en het blijft nog lang onrustig in café Ledig Erf.

.

.

.

.

.

Pieter Nieuwenhuis.

Al lid sinds begin tachtiger jaren en jarenlang voorzitter geweest. In de eerste periode van 1989 tot 1993. In de tweede periode van 1999 tot 2012. Hij was clubkampioen in 1983 en 1989. Ook jarenlang sponsor geweest van het Hypercube snelschaaktoernooi. Hypercube is het bedrijf dat hij zelf opgericht heeft.

.

.

.

.

.

Nog een keer Pieter Nieuwenhuis.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

En nog een keer.