Robert Beekman Juli 1931 wint Capablanca een match van Euwe met 6 – 4. Capablanca – Euwe, 1931. Op 1 augustus 1931, direct erna, wordt in Amsterdam een simultaan van Capablanca georganiseerd, gesponsord door De Telegraaf. Zich verlustigend en verlekkerend kijkt de krant de dag ervoor alvast vooruit naar de simultaan die komen gaat: “Capablanca krijgt het zaterdagavond hard te verantwoorden!” Het organisatiecomité heeft immers vrijbrief gekregen om louter spelers uit de hoogste twee klassen van de KNSB-competitie te werven. Uit Groningen, Leeuwarden, Eindhoven, Den Haag, Rotterdam en natuurlijk ook Utrecht reizen spelers uit de Nederlandse subtop naar Amsterdam, waar ze samen met de Amsterdamse subtoppers het tegen Capablanca zullen…

Peter de Jong Het vrouwenschaak in de jaren 1930 werd gedomineerd door Vera Menchik en Sonja Graf. In een ander artikel heb ik stilgestaan bij het bezoek dat Sonja Graf in 1936 aan Utrecht bracht ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de Schaakclub Utrecht. Dit keer het bezoek van Vera Menchik in 1934. De schaakclub Utrecht het heeft genoegen gesmaakt om ook Vera Menchik (zie links) te mogen begroeten. Op 31 maart 1934 speelde zij een zeer interessante partij tegen Eduard Spanjaard, die na ongeveer 7 uur in remise eindigde. Op 12 april 1934 speelde zij simultaan aan 28 borden. Hiervoor waren ook de sterkste spelers van andere clubs…

De Solinger messen Bert Kieboom Zijn er ook verrichtingen van Utrechters in den vreemde? Uiteraard legio, zoveel dat ze niet in dit boekje zijn te vatten. Ook als collectief kan de club echter terugzien op enkele gedenkwaardige ontmoetingen. Allereerst de wedstrijden tegen een club uit het Duitse Limburg an der Lahn. Weinig technisch schaak, veel bier en evenveel plezier. Clublid Henk Losscher, befaamd om zijn Duits, die in een onbewaakt ogenblik echter een ‘Schach-glocke’ aanbiedt. (Bijna zo erg als KNSB-voorzitter Van Steenis, die een ober een keer nors toevoegde dat hij nog steeds geen eten had gekregen, ofschoon hij al twee keer had ‘gebellt’. Tja, bij Van Steenis is ook…

Bert Kieboom Toch wel de moeite waard waren de matchpartijen van Euwe tegen Aljechin (boven een foto van hen, met rechts Euwe en links Aljechin), waarvan er enkele in Utrecht of omgeving werden gespeeld. Op 17 oktober 1935 staat het 4 – 2 voor Aljechin als de zevende partij van de wedstrijd om de wereldtitel in het Utrechtse Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen wordt gespeeld. Niemand gelooft dan nog in zijn kansen. In de zaal volgt onder de vele toeschouwers een drietal oudere heren intensief de strijd. Het zijn Mieses (70), Lasker (67) en Maroczy (65). Het gaat niet best met Euwe. In een Franse opening komt Aljechin hondsbrutaal op…

Robert Beekman Op 1 oktober van hetzelfde jaar speelt een met Euwe versterkt Utrechts team tegen het Argentijnse team, met Najdorf, Guimard, Rossetto, Pilnik en Bolbochan. Of althans, de legendarisch Najdorf was wel van plan te komen, maar kwam uiteindelijk niet. Ook grootmeester Herman Pilnik ontbrak. Het Argentijnse team was net op negende schaakolympiade, gehouden in Dubrovnik in het voormalige Joegoslavië, tweede geworden (Joegoslavië haalde goud; Rusland zou pas twee jaar later voor het eerst meedoen). Argentinië was mede zo sterk omdat een aantal Europese schakers vlak voor de Tweede Wereldoorlog in Argentinië gestrand waren. Miguel Najdorf, die zijn gehele Poolse familie verloor in de holocaust, was daar één van.…

Bert Kieboom Bert Kieboom, oud-voorzitter van Schaakclub Utrecht en erelid, over zijn komst bij Schaakclub Utrecht in 1950, de jaren erna, de schakers bij Schaakclub Utrecht, en ook over het grote conflict dat SCU met de SGS gehad heeft. Utrecht – Argentinië, 1950. De 15-jarige Bert Kieboom (achter Euwe) besluit om lid te worden van SCU. Helemaal links zien we nog net het hoofd van Spanjaard, die tegen een andere Argentijn speelt. Het beeld van de Schaakclub Utrecht in 1950 – het jaar dat ik als vijftienjarige mijn entree maakte – is voor mij verbonden aan de lokalen van Sociêteit De Vereniging aan de Mariaplaats. In mijn herinnering hangt de…

Peter de Jong Het vijftigjarig bestaan van Schaakclub Utrecht werd gevierd met een bijzonder evenement: een vierkamp waarin behalve Utrechters ook Sonja Graf meedeed. Sonja Graf: in die tijd de op een na beste vrouwelijke schaakster ter wereld! Het 50-jarig bestaan van de Schaakclub Utrecht werd op zaterdag 3 oktober en zondag 4 oktober 1936 gevierd in het gebouw voor Kunst en Wetenschappen aan de Mariaplaats. Door de overvloed aan zowel nationale- en internationale toernooien had het bestuur gemeend het toernooi in eigen kring te vieren en slechts open te stellen voor leden en oud -leden van de club, zo sprak voorzitter Van Wijngaarden bij de opening van het toernooi.…

Robert Beekman In 1924 tijgt Schaakclub Utrecht met 70 man naar Amsterdam voor de massakamp tegen VAS. In 1925 laten de Amsterdammers zich evenmin onbetuigd: ze kondigen 100 aan, maar komen uiteindelijk met 89. De massakamp vindt plaats op 25 april 1925 in de Korenbeurs. Uitslag 60.5-28.5 in het voordeel van VAS. De topborden: Olland – Davidson: remise v. Foreest – Speijer: remise Pannekoek – Weenink: 0 – 1 Goud – Wals: remise Piccardt – van Hartingsveld: remise van den Bosch – Kersten: 0 – 1 Schuckink-Kool – Hartz: 0 – 1 Massakamp Utrecht – VAS, georganiseerd door secretaris H.C. Oudegeest. De gezamenlijke besturen van VAS en SCU.

Robert Beekman Meer dan zestig jaar was van Wijngaarden, links in beeld, lid van Schaakclub Utrecht. Gedurende de eerste jaren van zijn schaakcarrière heeft Van Wijngaarden regelmatig meegedaan met het eerste team. Achttien jaren was hij voorzitter, en gedurende al die tijd en ook daarna heeft hij zich als een ware beschermheer van de club getoond. Zelfs in de laatste maanden van zijn leven, toen hij wist dat hij ging sterven, belde hij nog elk weekend op naar het bestuur, om te vragen hoe het die donderdag op de club vergaan was… Een zeldzame vorm van toewijding! Eén van de wapenfeiten die op zijn naam staan is de feestmaaltijd die…

Robert Beekman Tegenwoordig heet het de Meesterklasse. Vroeger de Hoofdklasse. En echt heel, heel lang geleden (vóór 1947) wordt er gesproken van “De Eerste Klasse Competitie”. Tot aan 1931 – 1932 doen vijf tientallen hieraan mee: VAS (Amsterdam), ASC (Amsterdam), DD (Den Haag), NRSV (Rotterdam) en ook Schaakclub Utrecht. De eerste vier teams spelen dan steevast om het landskampioenschap. Utrecht is eind twintiger jaren verzwakt en hekkensluiter. Maar Utrecht degradeert nooit! Pas in het seizoen 1930 -1931 wordt er namelijk besloten degradatiewedstrijden in te stellen. Wederom staat Utrecht dat seizoen onderaan. Heden ten dage betekent dit degradatie, maar in die tijd volgt dan een beslissingsmatch om twee ronden (uit en…