Het schaakcafé bestaat inmiddels drie jaar. Dit jubileum werd gevierd met een simultaan door Niels Ondersteijn, voorzitter van Paul Keres en Internationaal Meester. De officiële begindatum van het Schaakcafé is 11-10-’19 en met dit evenement op 30-9-’22 was men er dus vroeg bij.
Aan het begin van de middag werd initiator van het Schaakcafé Rijn de Jonge uitvoerig bedankt door Ton Mackaaij. Na drie jaren mag het Schaakcafé zeker een succes genoemd worden. Het aantal schakers op de vrijdagmiddag is het hele jaar door stabiel en naast een vrij vaste groep bezoekers zijn er altijd weer nieuwe mensen die de weg naar de Boorstraat weten te vinden.
Bij deze kloksimultaan kreeg Niels 1.40 uur per partij en de achttien deelnemers de helft: 50 minuten, zonder increment. Dat lijkt wellicht veel, maar de meeste spelers kwamen toch in tijdnood. Hetgeen de energieke Niels de gelegenheid gaf sommige partijen met vaste hand uit te vluggeren. Overigens was Niels zo grootmoedig om de spelers vooraf hun eigen kleur te laten kiezen. Velen kozen toch voor zwart omdat dat nu eenmaal traditie is bij een simultaan.
Tijdnood of niet: menigeen zag zijn stelling gaandeweg afbrokkelen. Leo verzuchtte: ‘Nu ik mijn bril opzet, zie ik pas hoe slecht ik sta.’ Na enig gelach in de zaal vervolgde hij: ‘Ik zet hem meteen weer af.’ Deze struisvogelactie hielp overigens geenszins, want ook Leo moest opgeven in een technisch verloren eindspel.
Uiteindelijk won Niels alle partijen op één na. Dat is een verwoestende score van 17 uit 18, ofwel 94%!
Martijn de Haan was de enige die won en nog wel op tijd. De slotstelling was misschien niet eenvoudig gewonnen voor Niels, maar hij had beslist een gunstig eindspel bereikt.
Na afloop waren de grappen niet van de lucht. De naast Martijn gezeten Anton zou als bliksemafleider hebben gediend om alle aandacht van Niels op te slurpen waardoor Martijn op gewiekste wijze zijn zetjes met de lichtsnelheid kon uitvoeren. Aan de bar viel te horen: ‘Hij kan niet schaken maar wel klokkijken.’ Ook dit was slechts scherts en tekent de ontspannen sfeer.
De stappenteller van Niels werkte niet goed, zeker is evenwel dat hij een aanzienlijke afstand moest afleggen. Anders dan bij een gewone simultaan hoeft de kloksimultaangever geen rondjes te lopen, maar kan hij ook zigzaggend door het slagveld trekken.
Uiteindelijk bleven er twee spelers over, die – het leek wel afgesproken werk – op maximale afstand van elkaar zaten. De immer nog kwiek snelwandelende Niels moest derhalve nog een stevige eindsprint trekken. De organisatie zou kunnen overwegen om een volgende keer de resterende borden dichter bij elkaar te zetten. Het is immers geen hardloopwedstrijd maar een denksportactiviteit.
Uitslagen: Martijn de Haan – Niels 1-0, de resterende groep ongelukzaligen scoorde in totaal nul punten, te weten: Albert-Jan, Almer, Alwin, Anton, Arjan, Ed, Geurt, Guus, Harry, Jan G., Jon, Leo, Martijn E., Rick, Timo,Theo en Wout.
