Voor beide teams was de wedstrijd een uitdaging. De route ernaartoe, naar Tricht, was al een avontuur. Lang langs de Lingedijk. Wij wilden weer eens winnen, Rivierenland van de akelige nul af. Wij zijn geslaagd. Maar het was niet makkelijk, 3 keer de winst, 4 remises en een nul.
De voorbereiding van Sander was niet optimaal. 1.e4, geen tegenstander, 1-0 en het lange wachten begon. Ed was eigenlijk de volgende. Zijn tegenstander koos een bijzondere variant tegen zijn Schots gambiet, maar wist de hele partij balans te houden. Remise.
De andere winsten waren voor Wout die lang pionnen en torens zijn koningskant op zag komen. Een foute van zijn tegenstander kostte een stuk, dus daarmee was het klaar. Daniel moest het hebben eerst één, daarna een tweede pion. Ze hoefden niet helemaal naar voren om het volle punt te scoren. Remises waren er, min of meer vreedzaam voor Piet en Jan-Maarten. De eerste noemde Piet een genade remise. Ook remise na een harde strijd in tijdnood, was er voor Harm-Theo. Zijn opponent hield met zijn stukken geen 1,5 m afstand van Harm-Theo’s koning. Twee lopers en een toren deden hun best om de zwarte koning mat te zetten. Dat kostte en veel tijd en het lukte niet. Harm-Theo pikte her en der een pion weg, wist materiaal te ruilen en een slotstelling te bereiken waarin zijn tegenstander wel één volle loper meer had. Dat was ook naast twee koningen het enige stuk op het bord. Remise dus.
En de nul, die was van mij, natuurlijk. We hebben gewonnen, weer eens. 5-3.
