Door: Bertrand Weegenaar
KNSB OZU3 moest zijn inhaalwedstrijd van 16 december nog afwerken. Het team van Rivierenland was zo aardig om dit uit te stellen. En zo traden we op 20 januari aan in Tricht. Daar waren we eerder geweest met OZU1 in het SGS toernooi. Rivierenland heeft een paar sterke spelers die ze wat random over de borden verdeelden. Dus wie wie ging treffen was niet duidelijk. Onze strategie is altijd sterkste bovenaan. Helaas meldde Leon zich laat af, maar was Piet zo aardig om zijn recente Tata flow mee te nemen naar Tricht.
En zo werd om 13:00 de klok ingedrukt. Zelf rattelde ik de eerste 10 zetten Engelse theorie. Ik ken Wim Kruimer nog als correspondentieschaker. Het werd geen moeilijke partij. Wim gaf onder druk (stelling en tijd) een belangrijke d-pion weg. Ik kon mijn stelling makkelijk verbeteren en op zijn 34ste zet viel de vlag in een slechte stelling.
Mijn buurman Maarten had een makkelijk middagje. In de opening gaf zijn tegenstander eerst een pion en daarna een paard weg. Na rustig ontwikkelen en de stukken op de juiste plaats zetten volgde een doorbraak op de f-lijn. Het was vanaf het begin een ongelijke strijd.
Ook Jan had het niet heel moeilijk. Hij won veel ruimte tegen een Skandinaviër met Pf6. Er ging een pion verloren en Jan speelde agressief in het middenspel. Opgave volgde al snel. Deze vlotte 3-0 voorsprong gaven Peter en Evert de kans rustig remise te aanvaarden. Peter had zijn Londen systeem met h4 en g4 agressief opgezet, maar schoof daarna alle pionnen tegen elkaar om het op de damevleugel weer te proberen. Zijn tegenstander vond de juiste zetten. In een Caro Kann kon Evert geen vuist maken. Geen schande want hij trof de sterkste tegenstander van Rivierenland.
Jan-Willem moest iets harder werken voor het volle punt. Het lukte met doorzetten uiteindelijk een blunder van zijn tegenstander in tijdnood.
Na de tijdcontrole (tussenstand 1-5) bood Floris in wat wij toch dachten een veelbelovende stelling. Floris vond het moeilijk, maar zijn tegenstander weigerde. Dat bleek een slecht plan. Floris greep zijn kans en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Met 1-6 restte alleen Piet nog. Hij had een zware middag tegen een Nimzo met f3 en a3. Kleine positionele foutjes kostten een pion en een kwaliteit om enigszins overeind te blijven. Zelfs zijn tot c2 opgerukte pion was onvoldoende om de matdreigingen te pareren. Dank voor het invallen Piet! Maar de eindstand van 2-6 en het gemak hadden we ook niet voorzien.
We staan nu even tweede in deze groep. 3 februari wacht DBC1 die alles met erg ruime cijfers gewonnen hebben. Wie weet
