Door: Ries van Leeuwen
Onze eerste wedstrijd van het seizoen was tegen het Soerendonkse Garde 2. Op een speler na waren de heren op tijd in de Bootstraat. Mijn tegenstander aan bord acht kwam iets later. Qua rating kwamen wij wat hoger uit, doch je moet niemand onderschatten. Doordat mijn partij veel aandacht vroeg, had ik weinig tijd om de anderen te volgen. Na afloop bleek de eerste bordspeler tegenover mij te zitten. De gasten verwachtte Ed op bord 1, doch hij was verhinderd door een familiefeest en dachten op bord acht wel een kans te hebben op een punt.
Het leek mij een goed idee een jeugdspeler te laten meespelen om ervaring op te doen. Ton Mackaaij was het daar mee eens en wist Leon Elfrink te strikken. Leo Keijzer was door een griepje niet in staat om te spelen, dus dat kwam “goed” uit.
Aan bord 1 mocht Wout plaats nemen. Hij speelde een ongelukkige partij en kon als enige deze middag zijn Koning omleggen. Raimon, aan bord twee, won na wat onnauwkeurigheden van zijn tegenstander. En dan Pascal. Zijn tegenstander gooide de stelling open en daar wist Pascal wel raad mee met een afsluitend mat.
Judith speelde zoals we van haar gewend zijn. Degelijke opbouw en op het juiste moment toeslaan. Martijn aan bord vijf speelde een matige opening, waardoor hij in de verdrukking kwam. Gelukkig was zijn tegenspeler iets te voortvarend begonnen aan de aanval, ten koste van zijn ontwikkeling. Na een doorsla-variant, waarbij de dames van het bord gingen, verloor hij een pion en begon de ontwikkelingsachterstand hem parten te spelen, zodanig dat hij vrij snel daarna een kwaliteit offerde. Toen was het een kwestie van doordrukken. Er zaten verder geen echte geintjes meer in, dus bleek rustig uitspelen voldoende.
Leon speelde een open partij, waarbij het alle kanten op kon gaan. Jaspers tegenspeler probeerde een eeuwig schaak, doch door de kwaliteit te offeren wist hij dat te voorkomen. Met een pion minder, doch met remisekansen liep de partij uiteindelijk ook remise gezien de stand van de wedstrijd. Bert speelde een moeilijke partij. Hij wist het hoofd koel te houden en ook deze werd remise.
Tot slot mijn eigen partij: In een Konings-Indische opening kreeg ik een iets betere stelling. Jack, mijn tegenspeler, speelde voorzichtig maar wist wel het evenwicht te bewaren. Na een geweigerd remiseaanbod, nam hij een tweede wel aan. Er werden torens geslagen en de stelling liep vast. De eerste overwinning was een feit. Vier keer winnen betekent kampioen van 6B. We gaan er hard aan werken.
