OZU1 wint degradatiethriller in Beverwijk

(door Vincent Diepeveen) OZU1 speelde uit in Beverwijk tegen De Wijker Toren. De winnaar zou vrij zeker zijn van behoud op grond van genoeg matchpunten, met het vooruitzicht dat beide teams in de laatste ronde tegen een sterke tegenstander moeten spelen, waardoor het dus een echte degradatiewedstrijd was.

Bovendien was de verwachting dat Purmerend nog wel goede kansen maakte om Wageningen te verslaan, waardoor verliezer van de thriller De Wijker Toren – OZU1 dus op de 9e plek zou belanden. Nummers 9 en 10 degraderen tenslotte. Er moest dus gewonnen worden van De Wijker Toren door OZU.

Vooraf wisten we dat het een lastige wedstrijd ging worden. We misten Sebastian Halfhide die op schoolvakantie was in Griekenland.

Het 2e leek redelijk veilig met niet al te grote kans dat het mis zou gaan. Statistisch kon dat nog, maar na langdurig overleg tussen Jo Drijver en Ton Mackaaij, werd besloten om een goede speler
uit het 2e door te schuiven.

Dat werd Meindert van der Linde, in blakende vorm in het 2e met een score van 5 uit 7.

Kort na begin van de wedstrijd was het duidelijk dat het een lange dag ging worden. Als eerste werd Andre gefopt door een geniale ingeving van zijn tegenstander waarmee Andre’s dame bijna ingesloten werd. Dat kostte hem een stuk en daardoor na veel vechtlust uiteindelijk de partij. Tom maakte remise, terwijl ondertussen Dirk tegen een tegenstander speelde die duidelijk in blakende vorm verkeerde die dag. Dat leidde uiteindelijk tot een matige stelling waarin het tij bijna niet meer te keren viel en resulteerde in een nederlaag. Tijdens de wedstrijd vertoonde de wedstrijdleider wel merkwaardig gedrag. Daar Dirk even wat tobde met de gezondheid, liep hij af en toe weg van het bord terwijl zijn klok liep. De wedstrijdleider vond dit kennelijk niet acceptabel en dreigde met partijverlies als Dirk nog een keer de speelzaal zou verlaten. Tuuk dacht er het zijne van en ging nog een sigaretje of wat buiten roken. Merkwaardig te meer daar je om een consumptie te halen ook de speelzaal diende te verlaten, de gang op. Dan nu ineens dreigen met partijverlies komt toch wel bizar over. Laten we er verder geen woorden aan vuil maken. Het spel van Dennis Ruijgrok was er niet minder om.

Ook Jaap kon tegen de agressief spelende Sjoerd Plukkel geen vuist maken, ondanks een stuk meer. Robert Beekman won ondertussen een gedegen partij. De tussenstand op dat moment was dus 3.5 – 1.5 in het voordeel van Wijker Toren en deze stand zou vrij lang op de borden blijven staan tot ruim na de 1e tijdcontrole. De volgende die zijn partij beëindigde was schrijver dezes. Met het volle punt. Dit dankzij een paar stukken die cadeau gedaan waren ergens in het middenspel. Als u zich realiseert dat die partij 58 zetten kostte zult u zich kunnen voorstellen dat het dus een spannende wedstrijd was, met na de 1e tijdcontrole nog 5 borden spelend. Duidelijk was dat OZU nog veel punten ging maken, maar hoeveel was niet duidelijk. Wijker Toren was dicht bij de 5. Een typische Nieuwenhuispartij werd op het bord gezet door oud-Utrecht voorzitter Pieter. Stuk erin gooien in de opening, vrijwel hele partij verloren staan, maar wel met kansrijk spel de tegenstander onder druk zetten, die weliswaar bijna 5 uur lang gewonnen stond tegen Pieter, maar de 1 na laatste zet van de partij toch bezweek met remise tot gevolg! Een optimaal resultaat gezien de stand van de overgebleven borden…

Want ondertussen was het wel duidelijk welke uitslag we op afstevenden op de nog 3 resterende borden. Menno stond duidelijk gewonnen na een partij waarin de druk op de tegenstander steeds groter werd. Meindert had een duidelijk gewonnen eindspel maar de weg naar de winst was nog niet zo helder en Sjoerd stond wel een stuk achter in een eindspel met Sjoerd een toren en paar geïsoleerde vrijpionnen die redelijk goed afgestopt waren versus tegenstander toren en loper zonder pionnen. Nu is het theoretisch wel zo dat als de tegenstander dan alleen toren en loper overhouden zou versus Sjoerd een toren, dat dit een remise eindspel is. Het wordt echter in de praktijk op dit niveau vaak gewonnen. Menno drukte een punt en Sjoerd deed zijn plicht en wikkelde bewust af naar remise door continue met promotie te dreigen waardoor de tegenstander eeuwig schaak diende te geven. Alle druk lag dus op Meindert, die zijn goede eindspeltechniek demonstreerde, terwijl intussen een aantal teamgenoten duidelijk nerveus de partij volgden. Met een paar minuten op de klok van beide spelers werd lange tijd doorgespeeld tot het punt kundig werd binnen gehengeld door Meindert.

Daardoor werd de eindstand bepaald op 5.5 – 4.5 waarmee degradatie voorkomen lijkt. In theorie kan het nog mis gaan maar de kans daarop is niet groot. Bij gelijkspel of verlies was degradatie erg lastig geweest om af te wenden want dan zou in de laatste ronde, ronde 9 dus, van het sterke en veel jongere Delft gewonnen moeten worden. Dat lijkt nu niet nodig, terwijl Wijker Toren naar de 9e plek verhuist daar Purmerend gewonnen heeft van Wageningen.

Bewaren

Bewaren

Bewaren