Terwijl het eerste van OZU tegen En Passant 1 voor de tweede keer (nu 4,5-3,5) in een paar weken in het stof beet, nam het tweede sportieve wraak tegen En Passant 4. De strijd was natuurlijk ongelijk als je puur naar rating kijkt. We speelden met twee invallers: Ton verving Harm-Theo die van vakantie geniet en ondergetekende viel in voor Marc die extern spelen en wedstrijdleider zijn niet tegelijkertijd wil combineren. En gelijk heeft hij. Dus zat ik op bord 6.
Giovanni was het eerste klaar, druk op de open f-lijn, wat geoffer en verschillende stukken kwamen dodelijk binnen. Eén ding is duidelijk, Gio kan aanvallen. Het duurde maar een half uurtje. Na een uurtje ging het best wel ok. In geen stelling waren er problemen, er was druk, soms een beetje wanorde. Piet zijn partij scoorde hier het hoogst. Naarmate de avond vorderde kreeg Hans het steeds moeilijker en moest uiteindelijk de koning neerleggen. Ik had inmiddels gewonnen. Mijn tegenstander speelde met een stuk en pion minder lang door. Er kwam nog een pion bij, het stuk werd een toren, en nog een pion en toen hield hij het voor gezien.
Wout had een complexe stelling met een kwaliteit meer. Maar ergens ging het mis en leek de balans naar een andere kant op te slaan. Er waren genoeg resources om de stelling naar remise te loodsen. Winst was er op dat moment sowieso al.
Piet kwam ook vragen of remise ok was. Maar hij had een gekke partij. Dus ik zei, kijk even wat je tegenstander doet, we staan 2,5-0,5 voor.
In de woorden van de winnaar zelf: “In de wedstrijd tegen En Passant 4 speelde ik een spannende maar bepaald niet vlekkeloze partij. Overigens geldt dat laatste altijd wel voor mijn partijen, vooral achteraf bezien. Mijn tegenstander opende met het ongebruikelijke 1 g2 – g4. Dan ben ik direct al ‘uit mijn boek’, maar mijn tegenstander zei achteraf dat hij dat na 3 zetten ook al was.. De opening pakte niet onvoordelig uit voor mij. Maar op de 12e zet offerde ik nogal speculatief een stuk voor twee pionnen. Mijn tegenstander reageerde eerst uitstekend maar na de 19e zet tastte hij een paar keer mis. Vervolgens miste ik een paar keer de beste voortzetting en overzag zelfs mat in één, maar kon toch op winst blijven rekenen. “
Hieronder de hele partij. Een g4 – opening, de Grob vernoemd naar zijn “ontdekker” Henri Grob is een zeldzaamheid. Dat maakt onderstaande partij ook illustratief
De volledige uitslag is hier te vinden.
