Heel spannend was het allemaal niet meer. Ik heb vooraf nog even bekeken onder welke belachelijke voorwaarden ons team uit de kampioensgroep zou kunnen vallen. Dat zou gebeuren als er aan DRIE voorwaarden voldaan zou worden :
1. We halen helemaal geen punten tegen Laren.
2. Leusden-Doredenkers wordt precies 2,5-1,5
3. Er degraderen twee teams.
Dat gaat natuurlijk nooit ALLEMAAL gebeuren. Tot zover het eenvoudige gedeelte. Het bleek namelijk nog niet makkelijk om een team bij elkaar te krijgen. De ene na de andere vaste speler of invaller was niet beschikbaar. (Uiteraard mijn eigen schuld.. ik was nogal laat met de uitnodiging). Uiteindelijk waren er twee (ex-gzz) invallers bereid een avondje mee te spelen. Ton Gezel had al eerder in het viertal gespeeld. Peter Hoogakker nog niet. Hij greep de kans om (nogmaals) zijn laatste externe partij voor Oud Zuylen te spelen met beide handen aan.
Door regen en vrijdagavondfiles reden wij naar Laren. Het viertal van Laren liet even op zich wachten en druppelde langzaam binnen. De eerstebordspeler, tevens tegenstander van Peter, kwam echter niet opdagen. Er was reden tot enige bezorgdheid omdat dit ongebruikelijk was en hij zijn telefoon ook niet beantwoordde. Een uur na het officiele aanvangstijdstip had Peter een reglementair punt.
Niet lang daarna won Rijk zijn partij. Ton bood remise aan, Ikzelf ook. Beide verzoeken werden afgewezen. Enige tijd later was de partij van Ton toch in remise geeindigd. Ditmaal op initiatief van zijn tegenstander. Uw verslaggever wachtte zoals gewoonlijk met het doen van goede zetten tot de vlag bijna viel, en er een achterstand in positie en materiaal was ontstaan.
1. Peter Hoogakker 1
2. Marc Jongerius 0
3. Rijk van Oostenbrugge 1
4. Ton Gezel 0,5