Intussen in Wijk aan Zee…

Met nog één weekend te gaan tekenen de contouren zich geleidelijk af. De grote jongens kunt u zelf wel volgen op internet, maar laten we eens kijken hoe onze clubgenoten ervoor staan.
Na de rustdag op donderdag moest de meute op vrijdag weer aan de bak in de tienkampen. Leo Keijzer verloor in 5K en belandde daarmee in de onderste helft van de ranglijst. Bart de Vries (8A) draaide goed en had ook vrijdagmiddag weer een geweldige stelling, die hij helaas grandioos naar de gallemiezen hielp (uw verslaggever ter plaatse wilde al een feestdrankje aan de bar bestellen, maar moest daar vanaf zien). Daarmee komt hij weer op 50% en aangezien de groep nogal dicht bij elkaar zit, zou hij nog in de prijzen kunnen vallen. Veel groep worden overigens geplaagd door afzeggingen (de griepgolf is nog niet voorbij en naarmate het einde nadert, neemt het aantal afmeldingen helaas ook toe).

Steve Vugteveen won vrijdag op zeer kordate wijze in 13 zetten. Daarmee staat hij in de middenmoot van zijn groep.

[Event “Tienkamp 6B”]
[Site “Wijk aan Zee”]
[Date “2017.01.27”]
[Round “7”]
[White “Cleef, Matteo van”]
[Black “Vugteveen, Steve”]
[Result “0-1”]
[ECO “C10”]
[WhiteElo “1468”]
[BlackElo “1527”]

In de TOP-groep speelt Lars Vereggen. De TOP-tienkamp zit net onder de Masters en Challengers en heeft een hoog testorongehalte aan jong talent, zoals Lucas van Foreest (op kop met 5 uit 7), Casper Schoppen (4 uit 7) en de piepjonge Indiase Praggnanandhaa, die nauwelijks over de tafelrand kan kijken, maar met zijn FIDE-rating van 2437 al menig sterke schaker tot wanhoop heeft gedreven. Het mannetje zit meestal op z’n knieën op de stoel om een goed overzicht over te bord te hebben. Lars heeft het moeilijk in dit gezelschap, met zijn score van 2 uit 7. Ten slotte beslaat Jelle Wiering een fijne derde plaats in 3K, waarin ook oud-Oudzuylenaar Erik van Esterik meedraait in de middenmoot.

Intussen zijn de roddels in de commentaarzaal ook niet van de lucht. De ietwat tegenvallende prestaties van Carlsen zouden eraan te wijten zijn dat hij op het strand eventueel en mogelijkerwijze gesignaleerd zoude zijn met een blonde Zweedse schone en dat er dus een dame in spel is. En dat gaat dan weer uit van de al te gemakkelijke theorie dat de liefde en schaken niet goed samen gaan, hetgeen door Gert Ligterink onmiddellijk weerlegd werd: toen hij zijn huidige echtgenote ontmoette, speelde hij kort daarna de sterren van de hemel in een of ander toernooi. ‘Het was allemaal niet goed wat ik deed, maar ik haalde het ene punt na het andere, als vliegen die op het licht afkwamen.’

Roddels dus, daar hebben we niets aan, want wij zijn van Oud Zuylen Utrecht en niet van de Telegraaf. Sosonko moest er vrijdag in de commentaarzaal ook niet veel van hebben. Hij beperkte zich tot smakelijke anekdotes uit het verleden, zoals tijdens de spectaculaire partij Giri – Pentala. De variant was lang geleden op het bord gekomen tussen Poloegajevski en Kortsjnoj tijdens een toernooi in Buenos Aires. De ochtend voor zijn partij tegen Polu had Viktor in de Argentijnse krant Clarín gelezen dat een andere grootmeester de vorige dag een sterk nieuwtje had gespeeld in hetzelfde toernooi. Hij had het snel bekeken en bracht dat die middag nog op het bord tegen Poloegajevski. De moraal van het verhaal was dat dit in tegenwoordig met de moderne media niet meer kan. De tijd is voorbij dat schaken een lui beroep is. Iedereen weet alles van elkaar, of beter gezegd: de moderne grootmeester volgt dag en nacht via internet wat de concurrentie doet.

Alle details zijn te zien op www.tatasteelchess.com/players/amateurs/all-amateurs

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren