Woerden in lang vervlogen tijden(door Jo Drijver) Na bezoek van Woerden 1 en 3 aan Oud Zuylen was het nu de beurt van Woerden 2 om Oud Zuylen 5 te bestrijden. Op voorhand een gemakkelijk avondje voor de bezoekers. Een rustig begin van de wedstrijd zonder echt spectaculaire openingen gaf al aan dat het toch geen vroegertje zou worden. Omstreeks kwart voor tien kwamen de eerste scores op het wedstrijdformulier. Niet zo verwonderlijk dat het remises waren. Eerst Ries, daarna Gerard en vervolgens Do die op het laatste moment Henk Bloemink verving en dat meer dan verdienstelijk deed. Hij kan het nog steeds en heeft er weer zin in. We kwamen zelfs op voorsprong door een overwinning van Theo Rooijakkers. Geen offers, geen blunders, geen ondoordachte zetten, nee, gewoon een heel mooie partij. In het eindspel winst van een loper waarbij zijn tegenstander hoopte op een eeuwig schaak. Theo wist de aanval af te slaan waarbij de witte koning werd mat gezet! We begonnen al te rekenen op minstens een gelijkspel. Louis, met dame tegen toren en paard stond duidelijk gewonnen, Jan Willem wist een aanval te ontregelen, Steven leek het initiatief naar zich toe te trekken in het eindspel en slechts Arnold keek tegen een verloren stelling aan (paard achter). Maar ja, het loopt niet altijd zoals verwacht. Steven speelde erg goed maar kwam uiteindelijk een tempo tekort tegen één van de beste eindspelkenners van Woerden. Zo verliezen is zeker geen schande. Ook Arnold zag in dat er niets meer te redden viel, terwijl Jan Willem in een wel heel ingewikkelde stelling remise overeen kwam. Achter met 4-3 met Louis in bloedvorm. Helaas, een paardvork beroofde hem van zijn dame en de verdiende overwinning. Een boeiende en gezellige wedstrijd eindigde in een anticlimax. Het blijven gezellige wedstrijden tegen Woerden.
