Acquoy 1 – De Rode Loper 4 5½ – 2½
ZZC 2 – Oud Zuylen 5 1 ½ – 6 ½
Eindstand:
1. Acquoy 1 8 – 13 – 39
2. Oud Zuylen 5 8 – 13 – 38½
Bij een gelijk aantal bordpunten zou het 5e kampioen zijn. De titel dus op het nippertje gemist, maar beide teams zijn gelukkig gepromoveerd.
In de wedstrijd tegen ZZC hebben we er alles aangedaan om zoveel mogelijk bordpunten te verzamelen. Het ging werkelijk voortreffelijk. Albert-Jan Fischer vloog met een toren door de witte stelling en pikte pionnen als de mogelijkheid zich voordeed. Tevens blokkeerde hij alle witte mogelijkheden waarna het snel was beslist. Louis Klaassens pakte op alle hoeken een kwaliteit en plette vervolgens zijn tegenstander. Ook Theo had er zin in. Leek even in moeilijkheden te komen maar loste het prima op en het derde punt rolde binnen. Daarna kwam er een kink in de kabel. Zowel Gerard Postma als Jan Willem Lubbers speelden positioneel op winst maar zagen geen kans om winnend voordeel te krijgen. Arnold Heesbeen bracht de wagen weer op gang. Na het winnen van een stuk trok hij ten aanval en ruilde als het kon stukken af. Zijn tegenstander hield het nog lang vol maar was verder kansloos (5-1). Jo Drijver nam het nodige risico en hoewel de witte aanval erg dreigend leek, bleek de open f-lijn in het voordeel van zwart. Een blunder besliste de partij in een toch al duidelijk gewonnen stelling (6-1). Henk Bloemink kreeg geen aanknopingspunten in de witte stelling. Ondanks veel gezwoeg lukte het hem ditmaal niet om allerlei valstrikken te spannen. Zijn jeugdige opponent wist de stelling gesloten te houden en alle dreigingen te pareren. Met een forse overwinning keerden we huiswaarts.
Het einde van een prima seizoen waarin we geen wedstrijd verloren en zelfs nog promoveerden. Een gezellig en hecht team! Op naar het nieuwe seizoen.
Zie twee partijen.