Aan de reeks successen van de externe teams in de afgelopen week kan gelukkig nu ook een positief resultaat van het eerste worden toegevoegd. Het team, aan zijn stand verplicht om om promotie te strijden, had tot nu toe enigszins teleurgesteld, met een nederlaag en een gelijk spel. Iets dat rechtgezet zou moeten kunnen worden tegen het op papier zwakkere derde team van de Kennemer Combinatie. Maar schaakwedstrijden worden gewoonlijk niet op papier gespeeld, dus was het afwachten of de sympathieke eersteteamspelers in het verre Haarlem voldoende geïnspireerd zouden zijn om de weg naar boven in te zetten. Gelukkig waren ze dat: de tegenstander met die hele lange naam waarvan ik geen zin heb die opnieuw in te typen werd overtuigend verslagen. Winst voor Jaap, Dirk (het lijkt FC Knudde wel), Wilbert, Frans en Carol-Peter leidde, gevoegd bij de remises van Marcel en Arie en de nederlaag van Wout, tot een uiteindelijke score van zes tegen twee. Misschien volgt nog een verslag van een der deelnemers?
UPDATE! Ja, er is een beknopt verslag van één der deelnemers! Marcel van Os heeft, druk bezet zijnde met zijn eigen partij, desondanks nog van enkele partijen het volgende meegekregen (aan bord 1 en 2 waren de uitslagen resp.: Aad de Bruyn – Jaap van der Tuuk 0-1 en Frans Arp – Arie Schwartz 1/2-1/2):
Bord 3 Yehuda Pelter – Dirk Floor 0-1, Dirk stond initieel heel erg goed, liet het daarna verwateren, maar na een fout van zijn tegenstander liet hij niet meer los.
Bord 4 Gerard Snijders – Wilbert Surewaard 0-1, Wilbert won op 2 fronten, zowel wat betreft partij als bierconsumptie. Ik weet niet of dat nu een soort van psychologische oorlogsvoering was. Sowieso vind ik het knap om na 4 bier (Leffe dubbel) nog strak je tegenstander te vegen. De partij was een Geweigerd Damegambiet waarin wit niet echt wist wat hij wel/niet wilde. Zal ik nu een minderheidsaanval doen, of toch niet? Als daar niets van terechtkomt gaat je tegenstander, zoals het hoort, op de koningsvleugel ten strijde. Ook al liep dat initieel vast, zwart bleef enige vorm van druk houden. Na de, ternauwernood, gehaalde tijdcontrole zat er uiteindelijk een offer in en toen was het snel gedaan.
Bord 5 Ewout Mueller – Marcel van Os ½-½, beetje saaie opzet (opening kon allerlei kanten uit, zoals Pirc, maar werd een Philidor), ik speelde het niet helemaal handig, ik had beter moeten weten gezien mijn ervaringen tegen Frank Tempelman, maar kwam later aardig te staan. Toen was ik iets te enthousiast en kreeg mijn tegenstander spel. Maar in hoge tijdnood (bij mijn tegenstander) miste hij een afwijkkeling naar een ruwweg gelijk eindspel. Ik had het na de tijdcontrole af moeten maken, maar liet een eeuwig schaak toe. Ik had daar uit kunnen lopen, maar ik vond dat onnodig riskant.
Bord 6 Koos Min – Frans Sanijs 0-1, je mag het eigenlijk niet zo zeggen, maar de witspeler “verkrachtte” het Siciliaans. Nu geef ik toe het is niet makkelijk om Siciliaans te spelen, maar wanneer je het niet begrijpt, dan moet je proberen een gezonde, rustige variant te kiezen, denk aan de gesloten versie. Frans kwam dus beter te staan en wist dat secuur te verzilveren. Ik vond vooral het paard op b1 een erg zielige hoofdrol spelen in de partij.
Bord 7 Anne Brandsma – Carol-Peter Gouw 0-1, ik heb de opening niet gezien, maar wat ik zag was een eindspel waarin C.P. goed stond en dat is hem wel toevertrouwd. Hij schoof de stelling soepel uit.
Bord 8 Fran Taylor – Wout van Veen 1-0, hier ging het in de opening al mis en laten we het daar maar bij houden.
De einduitslag, 2-6, was min of meer volgens de verwachtingen, maar het moet nog wel wat beter kunnen wat betreft het getoonde spel.