(door Ronald Gouma) In de periode 1991-2014 speelde ik vrijwel onafgebroken elk jaar in Wijk aan Zee. Toen haakte ik af. Inmiddels weet ik wel weer waarom, maar in een vlaag van verstandsverbijstering meldde ik mij toch aan voor de Tata tienkampen 2019. Waar ik al vrij snel spijt van zou krijgen. Het begon al met twee kansloze remises tegen tegenstanders die bij voorbaat al blij waren met dat resultaat. Ook mijn tegenstander in ronde 3 zou bij voorbaat hebben getekend voor dat resultaat. Het liep ietsje anders, zie de volgende partij.
1:40/40 + 0:40 + 30″per zet. FIDE rating tegenstander is 1812.
Opnieuw een “Giri’tje” dus.
Mijn tegenstander in ronde 4, op dat moment de koploper, maakte een fout in de opening, dacht een pion te hebben gewonnen, maar kwam daarmee weg omdat ik het niet goed afspeelde. Erger nog, ik zag m’n pion zelfs niet meer terug en dat werd me uiteindelijk fataal. Ronde 5 ging nog goed (winst), maar toen was het kwaad al geschied.
Eén van de deelnemers had twee dagen lang zijn bacillen rondgeblaft en dat – in combinatie met het dagelijks urenlang wachten op koude en winderige stations – werd mij fataal: ik kwam ziek thuis…
Ronde 6 – nota bene tegen oud teamgenoot Ger Hageman – ging definitief mis. Koorts, hoofdpijn, delirium… (ik dacht na 11 zetten al verloren te staan en kwam inderdaad ook niet verder dan 19 zetten – toen was mijn tijd op).
De rest zal ik u besparen. Als gevolg van een stevige griep in combinatie met blafhoest moest ik mij terugtrekken uit het toernooi (net als meer dan 50 andere schakers!). Eigen schuld. Als je naar de tropen gaat, laat je je inenten tegen de gele Koorts en andere enge ziektes. Als je naar Wijk aan Zee gaat, moet je minimaal een griepprik halen!
Gedetailleerde uitslagen van groep 4J op de Tata-site.
