Nee het is niet het lichaamsgewicht dat ons vanavond onderscheidt, maar het verschil in ELO-punten 1824 om 2072. Bertrand ontmoet Ed. En dat heb ik ervaren. Lang geleden om zo’n reus tegenover me te vinden. Het gaat vaker gebeuren en ik moet me wapenen. Waar ik dacht sterke zetten te spelen, zag ik soms de omvangrijke buik van Ed trillen. Dat was achteraf niet door de spanning die mijn zetten in zijn stelling brachten, maar van het innerlijk genot. Ik werd als één van de reizigers door de Sirenen de rotsen opgestuwd en sneuvelde op e6. Symbolisch in een Franse partij. Wreed zou je het misschien kunnen noemen.
Echter Ed legde me naderhand precies uit wat ik allemaal niet gezien heb. Laat je pionnenstructuur heel. “Als het er niet uitziet is het niet goed.” “Kijk drie pionneneilandjes, in hogere zin gewonnen. “Mijn superduper schaaksoftware had het meeste net als ik gespeeld, op het bizar slechte Kf7 na dan (Kh8 was beter, eigenlijk alles). Maar ook na iets eerder bezetten van de d-lijn en afruilen van torens, zal Ed lachend elke speler uitgedaagd hebben zich met zwart te verdedigen. In de hogere zin van Ed stond hij gewonnen. 240 Elo punten, het was een klif. Waardevolle les geleerd. Alleen die zin al: “Als het er niet uitziet is het niet goed.” Dankjewel Ed. En voor jou hier de partij! Ere wie ere toekomt.