Afgelopen weekende werd het Noteboomtoernooi gehouden te Leiden. Eindelijk weer een post-corona volwaardig Noteboomtoernooi! Het Noteboom-light vorig jaar was natuurlijk leuk, maar dit was wel even anders. Meer dan 300 schakers uit binnen- en buitenland deden mee met de groepen A, B en C en er was ook een heel aantal vierkampen.
Van Oud Zuylen Utrecht was er een afvaardiging in de vorm van Harm-Theo Wagenaar en Isafara Gergin in de B groep (> 1600 en < 2000) en de gebroeders Leon en Duncan Elferink in de C groep (< 1700).
Ondanks het zware speelschema met twee avondrondes, waren er heel wat jeugdspelers onder de deelnemers wat ongetwijfeld ook te maken had met het feit dat voor veel jeugdspelers de vakantie net begon (of net afliep).
Het Noteboomtoernooi was neergestreken op een nieuwe locatie, het Leonardo College te Leiden. Een heel mooi schoolgebouw met veel licht, lucht en ruimte, fijne speellokalen en een groots atrium voor pauze en analyse. Schaker Peter Passenier van LSG bivakkeerde in het atrium als toernooicoach en analyseerde op aanstekelijke en doeltreffende wijze je partij als je dat wilde. Fijn als een tegenstander snel vertrekt en niet wil analyseren, zo ondervonden beide gebroeders Elferink.
Naast de groepsprijzen was er ook de familieprijs en de clubprijs in het leven geroepen en die familieprijs wilden de gebroeders Elferink wel binnenhalen. Helaas moesten zij in ronde 2 tegen elkaar… Gelukkig werd dat pas ontdekt vlak voor de ronde zodat er niet veel tijd was om sjacherijnig te zijn. Duncan verloor van zijn grote broer, net als vorige week in de interne ook al het geval was. Eerst ging het in de partij nog wel gelijk op, daarna werden veel stukken afgeruild en werd in het eindspel de partij in het voordeel van Leon beslecht. Na de partij gingen zij gemoedelijk analyseren en was er geen sprake van ongezelligheid. Het was stralend weer en de Hortus Botanicus was om de hoek. Dus daar werden de bammetjes gegeten. Daarna was er weer genoeg energie voor ronde 3.
Het toernooi was uiteraard voor Duncan een stuk heftiger, niet alleen vanwege de avondrondes maar vooral vanwege de sterke tegenstand. Toch verweerde Duncan zich kranig en sleepte hij er gewoon 3 punten uit en besloot het toernooi met een TPR van 400 punten hoger. Daar mag hij trots op zijn.
Leon had een heel goed toernooi en de enige partij die hij verloor was ook niet zonder winstkansen geweest. Hij werd gedeeld tweede en kreeg een mooie geldprijs mee naar huis. De winnaar van groep C was ook al geen onbekende in het Utrechtse, namelijk de even oude Mika Kleibeuker van Magnus Leidsche Rijn. De jeugd heeft duidelijk de toekomst! Alle winnaars van de C groep waren zelfs tot en met de nummer 9 jeugdschakers.
In de B groep speelden Isafara en Harm-Theo Wagenaar. In de derde ronde moesten zij tegen elkaar. Dat verminderde ook de kansen op het eventuele binnenhalen van de clubprijs (een taart bezorgd op de clubavond). Isafara speelde met wit en won. De partij ging heel lang gelijk op en leek te kunnen gaan eindigen in een remise.
Isafara beschrijft hoe de partij verliep:
De opening die op het bord kwam was het Frans. De variant was niet heel bekend bij mij en zwart kwam net wat beter uit de opening. Rond zet 15 werden al veel stukken geruild en we gingen niet lang daarna over op het eindspel. We hadden beide evenveel pionnen, twee torens en een witveldige loper. Mijn pionnenstructuur was denk ik net wat minder goed, waardoor zwart een klein voordeel had. Op een gegeven moment had zwart de optie om beide torens te ruilen, dit zou een grotere kans op remise hebben. Er werd uiteindelijk maar één toren geruild. Geen van beide had op dat moment echt een voordeel. Toen lukte het me om een pion te ruilen, waardoor zwart zijn pionnenstructuur zwakker werd. De lopers werden ook geruild, dus nu werd het een toreneindspel dat prettiger speelt voor wit. Ik moest een plan bedenken, maar omdat zwart geen aanknopingspunt had in de stelling, kon ik daarvoor de tijd nemen. Ik kon binnenkomen met mijn toren en pionnen ruilen, waardoor ik in een gewonnen eindspel belandde.
Beiden namen een bye op in ronde 4, de tweede avondronde. Geen verkeerde beslissing als je verwacht erg lange partijen te spelen.
Isafara besloot het toernooi met een mooie 4 punten en won de ratingprijs van groep B.
Harm-Theo was wat minder tevreden, maar had met 3 punten toch een aardig resultaat.
Het was een erg gezellig toernooi op een mooie locatie en Leiden is een heerlijke stad, waar je best vanuit Utrecht naar toe heen en weer kan reizen. Het zou geweldig zijn als we volgend jaar met veel meer OZU spelers naar Leiden afreizen! Er zit een klein Surinaams tentje om de hoek met lekker eten, het centrum, de Hortus en allerhande musea ook, en het strand bij Katwijk is te bereiken op autominuten-afstand, dus wat wil je nog meer?
3 reacties
JaapvanderTuuk
Isfara is naar mijn mening talentvol.Ik heb gezegd.
JaapvanderTuuk
Isafara!
Ed van Eeden
Soms heeft de oude Jaap gelijk.