Het kon niet op! Oud Zuylen had in dit nog zo prille seizoen alle externe wedstrijden gewonnen. Op dinsdag 15 oktober moest ons vorig jaar zo glorieus gepromoveerde tweede evenwel tegen het sterke derde team der Amerfoortse keientrekkers. De eerstebordspeler, Dimitri van Leent, had maar liefst een rating van 2166! Jan Maarten, ook niet voor de poes, hield hem vakkundig op remise. Wat is dat toch met die katten trouwens? Dat loopt maar de zaal in en uit. Hedenavond heb ik zelfs drie exemplaren van deze roofdieren gesignaleerd. Zit ik daar in een gecompliceerd middenspel, hoor ik gemiauw onder mijn tafel. Eerst dacht ik dat het Florentina was, bleek het een Siameesje. Sommige mensen vinden het kennelijk leuk. Enfin. Soit!
(Teamleider Huib aan het woord.) In vliegende tijdnood wist teamcaptain Olij een gewonnen dame + dubbel lopereindspel, aan beide zijde, net niet te winnen. Zelfs de remise was niet meer haalbaar. Ergo het uiteindelijke resultaat, een smadelijke nederlaag. Ook Wout van Goor redde het vanavond niet. Maar het gouden middenrif Erik Corneth en Bertrand Weegenaar zegevierden triomfantelijk. Bertrand als laatste in een spectaculair T+L+vrijpioneindspel tegen alleen een dame. Hij tikte het bekwaam uit. Jan Maarten, Frank, Pim en op het laatste moment ingevlogen invaller Alwin remiseerden. Uiteindelijk toch wel tevreden met dit gelijkspel. 4-4
| Oud Zuylen 2 | Amersfoort 3 | 4 | – | 4 | |
| 1. | J.M.C. van den Boogaart (Jan Maarten) | D. van Leent (Dimitri) | 0,5 | – | 0,5 |
| 2. | H.G. Olij (Huib) | J.J. Schuil (Jeroen) | 0 | – | 1 |
| 3. | W. van Goor (Wout) | S. Shahrizadeh (Shahroez) | 0 | – | 1 |
| 4. | E. Corneth (Erik) | W. Lamme (Wim) | 1 | – | 0 |
| 5. | B. Weegenaar (Bertrand) | M.F. Corpeleijn (Maarten) | 1 | – | 0 |
| 6. | F. Tempelman (Frank) | C.I. van Ingen (Cor) | 0,5 | – | 0,5 |
| 7. | P.L. Gentenaar (Pim) | G. Beltman (Guus) | 0,5 | – | 0,5 |
| 8. | A.R. van Ee (Alwin) | E. Schuit (Edwin) | 0,5 | – | 0,5 |
(Door Bertrand Weegenaar)Zo, de kop is er af. Mijn eerste partij met het Fischertijdsysteem. Een lange partij zal mij niet zo snel overkomen. Dacht ik. Maar ik zat dus om 12 uur met een haag medespelers om mij heen de 80 zetten halen. Het punt moest binnen, maar dat was toen al niet meer zo moeilijk. Na een passieve opening leek mij een snelle remise wel zo plezierig. Een ruilvariant van het Frans. Niet echt , uhm inspirerend. Maar met die opmerking, over een snelle remise, kon ik bij voorzitter Ed niet aankomen. “De partij begint pas. Lijnen, diagonalen draait het om.” En inderdaad. Het zou draaien om de e-lijn en de witveldige diagonalen van de loper. Na een voortkabbelend middenspel bouwt wit druk op op de e-lijn. Zwart houdt met zetten als f6.g6 en b6 de paarden op afstand. Het keerpunt is de doorbraak 32…d4!? Niet goed misschien. Maar wie kan nu een dame versmaden?Zwart wordt er met een toren, loper en twee pionnen rijkelijk voor beloond. Het is echter waarschijnlijk gelijk op dat moment.
Als wit op de 47ste zet besluit tot een koningswandel naar voren tekent hij voor de ondergang. Al snel staat zijn koning te ver op vijandelijk terrein. Ik besluit met de f-pion op te gaan stomen. Hiervoor moet wel de zwarte diagonaal open en vanaf de 60ste volgt dan ook een regen van schaakjes. Langzaam komt de f-pion aan de overkant. In de niet geregistreerde zetten is de promotie uiteindelijk de laatste en winnende zet. Mijn tegenstander loopt vloekend en schoppend het speellokaal uit.
Het eerste teampunt is binnen.