Nabeschouwingen
Slotspeech Hort
Ter afsluiting van de sluitingsceremonie nam Hort, links in beeld bij zijn slotrede, namens de spelers het woord. Het werd geen traditioneel dankwoord maar een in zijn bekende steenkolen-Duits voorgedragen sprookje, waarin een aantal bekenden gesignaleerd kon worden. Misschien dat u vreemd opkijkt als straks der böse Timman roodkapje Polgar het leven zuur maakt, maar dit verhaal vergt zoveel inside information, dat nadere uitleg te ver zou voeren. Het verhaal, waarbij Hort volgens geruchten enige hulp heeft gehad van een bekende Utrechtse schaakhistoricus, volgt hieronder.
‘lek war ien ein Boes, im Wald, verstehen Sie. Aber ich probiere Hollandisch zu reden. Viel biesondere Bojme, wie ein broetale Böhm, ein Kieböhm, entschuldigen Sie, Kieboom, oend ein Konzern-Boom, oend auch viele van der Lindebojme. Und viel Natur dort selbstverständlich. Natoer oend oek viel Vijgen. Pferdevijgen vielleicht.
Auch ein Tier, wie Frau de Vos. Aber wer lauft dort im Boes? Das iest der Timmerman, aber sein Naam iest im Wasch gekrompen geworden, so er heisst jetzt Timman. Er sucht Holz. Er stielt das. Es ist ein böser Timman. Das hat ihm schon ein Nieuwenhaus opgebracht. Er ist wie ein Baumeister. Aber er macht auch aus Holz ein van der Wiel, nicht immer, kann ich sagen, aber er probiert es oft.
Aber was Nunn? Wer kommt dort? Dort kommt Zsuzsa mit roodkapje op hoofd. Aha lächelt der böse Timman sehr gemein, dort iest Zsuzsa, ich gehe Zsuzsa polgarisieren, mit Hort oend Stoot, im vloek oend zoecht. Der böse Timman ist sehr van der Tuuk auf Polgariseren, es iest Bor oend Böse. Ich weiss, aber er nicht. Wer rettet Zsuzsa? Sie hooft die Prins, aber er ist du Chattel, hinter das Kasteel. Aber was Nunn wieder? Aha, im dunkel und Schwartz des Waldes kommen plötzlich die van Gaalen, entschuldigen Sie, die Vandalen. Hauptmann Dojstere Maat, mit seine Bande, Männer wie der Junge de Jong, der Mann Etmans, auch der Veerman, und der Schurke Schenk.
Was Nunn?! Zsuzsa floegt und der böse Timman analysiert geschwind mal die Situation. Er kann das. Und er versteht: alles ist ganz verloren. So, er floegt auch, aber eine andere Richtung wie Zsuzsa, leider. Oend er lauft und lauft, Miles and Miles. Bies toet Ende van dies Märchen. Es gibt kein happy end.
Danke.’
De receptie
Foto’s van de receptie na afloop. Op beide foto’s, zowel links als hieronder, ziet u rechts Pieter Nieuwenhuis, niet alleen één van de deelnemers, maar ook degene die de sponsoring rond heeft gekregen, mede doordat hij in die tijd werknemer was bij Cap Gemini. Pieter werd later langdurig voorzitter van Schaakclub Utrecht.
Op beide foto’s, zowel links als hieronder, ziet u ook Henk Jan Prins, die samen met Bert Kieboom en mevrouw H. Philipoom de persdienst vormde.
Links op de linkerfoto ziet u Lucas Bunge, schaker bij SCU en uitgever van het boek 100 jaar Schaakclub Utrecht.
.
.
In het midden van de deze foto ziet u Bert Kieboom, anno 1986 voorzitter van Schaakclub Utrecht.
.
.
.
.
.
.
Resumé
Het CAP Gemini Thematoernooi was een groot succes en een hoogtepunt in de viering van het 100-jarig bestaan van de Schaakclub Utrecht. De opzet was nieuw en is zeker voor herhaling vatbaar. Voor de grootmeesters was het weer eens wat anders, waarbij nu eens geen ELO-punten op het spel stonden. Voor de Utrechters was het een uitdaging en een training. Voor de schaaktheorie was het een verdieping en een verrijking.
“Een schaakromantiek, die in grote toernooien niet altijd voorkomt.” Met deze woorden karaktiseerde grootmeester Vlastimil Hort vrijdagavond het thematoernooi waarmee Schaakclub Utrecht glans heeft bijgezet aan haar honderdjarig bestaan.
Het was bovendien een uitermate gezellig toernooi. De sfeer was ontspannen. Er werd veelal gezamenlijk voorbereid en men was niet te beroerd in de commentaarzaal zijn partij toe te lichten. De grootmeesters kwamen na een aarzelende eerste ronde sterk terug en wonnen dan toch hun groepen. Maar ze moesten er voor werken. De openingsvarianten waren van tevoren bekend en er was dus gelegenheid tot voorbereiden. De Utrechters hebben daar terdege gebruik van gemaakt. Maar ook de grootmeesters waren niet onvoorbereid. Een leuk aspect voor de spelers was vervolgens het gevoel van herkenning als ze tijdens het eerste uur door de speelzaal liepen. Achteraf is er natuurlijk altijd iets op de openingskeuzes aan te merken. Een of twee zetten extra hadden de eerste ronde nog boeiender kunnen maken dan ze al was. De vijfde ronde had scherper gekund. Daar tegenover staat een derde ronde die na pessimistische voorspellingen toch zeer interessant werd.
De theoretische waarde van het toernooi zal in de nabije toekomst moeten blijken. Duidelijk is al dat er heel interessante ideeën op het bord kwamen. Met name Timman en Duistermaat toonden zich inventief. Maar ook de anderen lieten zich niet onbetuigd. En dan zijn er ook nog de geniale nieuwtjes die natuurlijk net niet op het bord kwamen. Dit boek heeft er een paar kunnen bemachtigen. Enkele andere werden in de maanden na het toernooi uitgetest of zitten nog in het vat.
Concluderend is duidelijk, dat het thema-idee door iedereen positief ontvangen is en dus geslaagd mag worden genoemd. Het is aan anderen om het idee een vervolg te geven.
Ook het publiek heeft van het Cap Gemini thematoernooi uit 1986 genoten.
De eindstanden
.
Antony Miles ontvangt zijn eerste prijs uit de hand van de directeur van Cap Gemini, de heer Boom. Op de achtergrond ziet u de toernooidirecteur, N. van der Stoep.
.
.
.
.
.
Groep 1
1. Hort, 4 punten
2/3. Polgar en Schwartz, 3 punten
4/5. Du Chattel en Duistermaat, 1,5 punten
6. Van der Linde, 1 punt
Groep 2
1. Miles, 4,5 punt
2. Van der Wiel, 4 punten
3/4. Veerman en Bor, 2,5 punt
5. Van Gaalen, 1 punt
6. Etmans, 0,5 punt
Groep 3
1. Nunn, 4 punten
2. Timman, 3,5 punt
3. Van der Tuuk, 3 punten
4. De Jong, 2 punten
5. Schenk, 1,5 punt
6. Nieuwenhuis, 1 punt