Van de partijen van Bertrand, Pim en Frank heb ik geen andere herinnering dan dat ze dansten rond de remisemarge. Pim deed dat soepeltjes, maar die ‘andere’ twee vlogen helaas uit de bocht. ½ – 2½. Toch was ik nog niet heel ongerust. Jan Maarten ving de aanvalskunsten van ‘de oude Vos’ kalm op en kwam steeds beter te staan. Moi overspeelde niet zijn hand maar wel zijn tegenstander, Wout zat weer eens opgescheept met een ‘lekke’ Franse verdediging maar wist zich nog steeds staande te houden, Erik zat heel link Jan Nagel te squeezen. En onze ‘first lady’ stond helemaal niet zo heel slecht tegen haar jeugdige angstgegner, waar ze recent nog van verloren had. Ze had ook nog meer tijd op de klok. En zo geschiedde het dat na winst op de topborden en een solide remise van Judiith de stand weer in evenwicht was. 3-3. De apotheose was echter nog in volle gang. Erik stond, na zeer subtiel spel, een vrijpion voor en Wout ontworstelde zich zoals hij dat alleen kan. Erik was als eerste klaar. Via een geraffineerde petite combination herstelde hij de statistiek niet alleen in deze wedstrijd, maar ook in die van Nagel vs OZ. En Wout … die won!!
Handhaving van Oud Zuylen 2 in de SGS Promotieklasse is inmiddels een ‘fait accompli’. Een feit om trots op te zijn.
De situatie in de groep is inmiddels dusdanig dat we in “promotie’ gevaar zijn. Als OZ2 haar beide laatste wedstrijden wint (waaronder tegen een top 3 team) en de kopgroep steken laar vallen, tsja dan zijn er gekke dingen mogelijk!