Dinsdag 27 maart stond er voor OZU 4 een hele belangrijke wedstrijd op de planning. Terwijl wij tot nu toe alles gewonnen hadden stond Leusden 1 tweede met 1 wedstrijd meer gespeeld maar ook 1 verliespunt. Bij winst zou onze kans op de titel drastisch zijn toegenomen, terwijl we bij verlies toch echt ons best zouden moeten gaan doen. Na de gebruikelijke welkomheting en late start leek het voor ons heel goed te beginnen.
Als eerste won Midas zijn partij na een dubieus offer op zet twee (zie partij hier onder).
Een hele tijd later wisten ook Frank (Zie partij hier onder) en Hans hun partij te winnen. Een stukje van Hans:
“Er stond vanwege een file een snorrende schaakklok op mij te wachten bij binnenkomst met op het bord een witte pion op f4. Van mijn tegenstander. Normaal speel ik dan a tempo e5, fxe5, d6, Lxd6, Pf3, Pf6 en d4. Daarop hoopte mijn tegenstander ook. Maar ik was verre van fit en speelde dus 10 normale zetten waarna het 0.00 stond volgens de engine. Erna werd m’n stelling beter, ik korte rokade, hij lang. Maar door een pion te ruilen kwam ik rond de 25e zet plotseling slecht te staan, hij krijg een prachtig veld voor z’n paarden en nam de aanval over. Ik moest de dames ruilen en kreeg een eindspel met beiden een zwarte loper, een paard en 5 pionnen. Toen begonnen de 2 glazen wijn hun werk te doen. Ik wilde per se winnen. Heel lang zoeken en tien zetten en heel veel tijd later lukte het mij een pion en de partij te winnen. Ik en een eindspel horen niet bij elkaar, en helemaal niet 71 zetten…. Tweemaal blunders die m’n tegenstander overzag, de laatste 15 zetten prima.”
Toen kregen we hoop. Toen kregen we hoop; Ton, Bart en Leo stonden zeker niet verloren en 3 remises zou genoeg zijn voor de winst. Wie wel verloren stonden waren Jan-Willem, die zijn partij het liefst in de “woest kolkende stroom der vergetelheid” wilt werpen en Jan (Zie partij hier onder).
Toen sloeg het noodlot toe. Bart had mij nog beloofd dat als hij geen blunder maakt hij “wel even zou winnen”. Nu is het maken van een blunder precies wat er is gebeurd, dus Bart moest het onderspit delven. Ook Leo, die tot nu toe als enige van ons team een 100% score behaalde, heeft op de een of andere manier zijn partij verloren. We zijn er nog niet precies over uit hoe dat nu kon.
Het lot van ons team rustte dus op de schouders van Ton om er nog gelijkspel van te maken door te winnen. Ton viel in door de afzegging van Wiebe aan bord 6 en hij speelde de b4 opening. Zijn tegenstander wist dat zeer keurig te verdedigen en na een lange partij was er voor beide spelers minimaal verbetering te behalen. Ton probeerde de remsiestand nog om te zetten naar winst, maar enkel een pionnetje voorsprong was het hoogst haalbare.
Jammer pindakaas, we zullen nu echt aan de bak moeten om de titel te behalen. Als wij en Leusden nu alles winnen moeten we ervoor zorgen dat we met 1 wedstrijd meer 6 bordpunten inlopen. Het is mogelijk, maar het wordt een lastige opgave.