
Installatie van Obbe Norbruis als burgemeester
Het nieuwe seizoen gaat bij Oud Zuylen gewoonlijk van start met het Norbruistoernooi. Tenminste, als we de simultaan der clubkampioen als afsluiting van het vorige seizoen zien, en waarom zouden we dat niet? Nou? Goed. Het toernooi, genoemd naar de laatste burgemeester van Zuilen, tevens fanatiek lid van onze vereniging destijds, bestaat uit rapidschaak in groepjes van meestal vier personen, op speelsterkte ingedeeld. De uiteindelijke beker wordt verloot onder de leden van Oud Zuylen die al hun partijen wonnen. Niet dat niet-leden niet mee mogen doen aan het toernooi, maar de beker krijgen ze niet, want als bijvoorbeeld een warhoofd van Moira Domtoren het ding wint, of zo’n Paul Keresstudent, dan staat het ding voor je het weet bij de kringloopwinkel. Voor weinig. Vijf lieden maar liefst wisten dit jaar hun groep met de maximale score te winnen, waarna ons jeugdige lid Rijk van Oostenbrugge door het lot werd aangewezen de beker een jaartje te stallen en met zijn nog zo veelbelovende leven te verdedigen. Opzienbarend was voorts dat Van Eeden zijn groep won. ‘Opzienbarend?’, zult u zeggen, ‘Die man grossiert toch in overwinningen?’. Zeker, ware het niet dat het deze keer zijn teergeliefde zoon Guus van Eeden betrof. Die wint niet heel vaak iets, en aldus staan we beteuterd bij de scherven van ons wereldbeeld.