KNSB OZU 2,  partijen

Kopje onder in de polder (Almere-OZU2)

7 februari 2022

verslag: Jan-Willem Lubbers; foto’s: met dank aan Sara Zondergeld

Almere? Tja, je kunt er wonen. Er is zelfs een schaakvereniging dat – heel toepasselijk – Schaakvereniging Almere heet. Verder zijn er een aantal treinstations en dat kwam goed uit, want bij gebrek aan beschikbare automobielen besloot het zevental van Oud Zuylen Utrecht 2 mee te dingen naar het meest duurzame achttal van Oud Zuylen Utrecht en per trein naar de ingepolderde Zuiderzee af te reizen. Dat de speelzaal op loopafstand ligt, heeft wellicht geen doorslaggevende rol gespeeld, maar was wel een uitermate praktische bijkomstigheid. Zevental? Ja, helaas had Midas te laat meegekregen dat Osama niet kon spelen en een invaller niet meer geregeld kon worden. En dan zul je altijd zien dat schaakvereniging Almere uitgerekend deze dag wel een achttal paraat heeft.

We arriveerden na een wandeling door de Muziekwijk (bestaande uit woningen, en straatnamen naar beroemde componisten waardoor een gesprekje met Jan op gang kwam over klassieke muziek waarbij hij de ontboezeming deed erg van de Sacre du Printemps van Strawinsky te houden, maar de muziek van Anton Webern onbegrijpelijk te vinden) ruim op tijd, zodat we in alle rust onze Quick Response streepjescodes konden laten scannen waarbij we op de vraag in welke maand we geboren zijn het juiste antwoord moesten geven. De wedstrijdleider vertelde in zijn inleidende woorden dat bij iedereen de code goedgekeurd was alsof daarmee weer een grote slag aan het coronavirus was toegebracht. Wel moest op dat moment het elitekorps van de Moira Dommertjes (dat tegen het tweede team van Almere ging aantreden) nog aankomen, hetgeen zij deden op het moment dat de klokken aangezet mochten worden.

Daar zaten we dan weer na enkele maanden lockdown achter een echt schaakbord, met echte schaakstukken, een schaakklok die je kunt indrukken en een tegenstander van vlees en bloed. Mijn tegenstander introduceerde zichzelf als een bakker die vroeg had moeten opstaan en daarom maar drie uur geslapen had, wat hij illustreerde door zo nu en dan tijdens de partij hartgrondig te gapen. Maar kijk, dat wil je toch, een echt mens tegenover je, in plaats van een vermoeden ergens ver weg in de oneindige digitale wereld?

Maar laat ik na deze veel te lange inleiding met veel te lange zinnen eens vertellen over de schaakprestaties van ons team, want dat is natuurlijk waar u nieuwsgierig naar bent. U had uit het bovenstaande al begrepen dat nog voor er een zet was gedaan de achterstand al 1-0 was. Midas voegde daar ‘van je ras ras rijdt de koning door de plas’ een punt aan toe. In een poging om een aanval op te zetten (je moet toch iets, vertelde Midas mij per elektrieke post) blunderde hij eerst een pion, nog een pion, daarna een kwaliteit en vervolgens een heel paard! Maar zoals The Black Knight in Monty Python and the Holy Grail – tis but a scratch! just a flesh wound! – ging Midas moedig door met het materiaal dat hem restte. Toen hij geen voet meer aan de grond kreeg, moest hij toch opgeven. 2-0

Nee, dan Leon (zie partij onder). Zijn partij begon zo op het oog lange tijd in evenwicht (al berekenen computers soms wel wat anders), maar toen zwart met 20… f5 en 22… g5 een eigenaardig gewaagd plan begon uit te voeren, kantelde de partij naar Leon toe. Wellicht had Leon via de witte diagonaal b1-h7 snel kunnen winnen, maar de aanpak die hij koos wierp ook voldoende vruchten af. Toen de zwartspeler een kwaliteit gaf om twee verbonden vrijpionnen op de g- en h–lijn te creëren, kon Leon zijn eigen vrijpion op de a-lijn uit de hoge hoed toveren. Dit a-konijn was onaantastbaar en sneller en won de partij. Puik gespeeld door Leon! 2-1

Ik meende in de wandelgangen te zien dat Freek vanuit een gemuteerde Catalaanse opening eveneens een vrije a-pion had bedongen. De zwarte kant koos voor een Slavische opstelling, sloeg op c4, rokeerde niet, maar ging in de tegenaanval met h5-h4. Freek snoepte pionnen op de damevleugel, maar vergat, zo berichtte hij mij, de thematische doorbraak met d4-d5, waardoor zijn dame buitenspel kwam te staan op a7. Zwart kreeg tegenspel over de zwarte velden en uiteindelijk kostte dit Freek een stuk. Helaas was zijn vrije a-pion in het eindspel niet genoeg en moest hij opgeven. 3-1

Trouw aan mezelf zat ik weer te aarzelen in de opening, volgens mijn adagium ‘doe door niets te doen’ (zie partij onder). De slaperige patissier kon daarvan profiteren, maar deed dat uiteindelijk op een voor hem ongelukkige wijze. In plaats van direct mijn koningsvleugel verder te ondermijnen (21.f6!), probeerde hij aan de andere kant materiaal te winnen. Mijn mieterse tussenzetje 21… Dc4! redde mijn middag. Deze zet stond niet in zijn recept en beduusd verzonk mijn sympathieke tegenstander in gedachten want niet ik, hij ging materiaal verliezen. Zo wist ik onderweg twee pionnen mee te pakken en de druk van de digitaal wegknipogende tijd op de klok deed de rest. 3-2

 

Zowel Midas als ik hadden vooraf aangegeven na afloop van onze partij vrijwel direct naar huis te zullen gaan. Midas omdat hij elders afspraken had, ik omdat ik voorzag dat in mijn huidige omstandigheden zo’n zaterdagmiddag eigenlijk teveel van het goede zou zijn. Bovendien mochten we vanwege de coronaregels niet als toeschouwer in de zaal blijven plakken. Het zal Jan ontgaan zijn, want hij zocht Midas om te overleggen of hij wel of niet mocht berusten in remise. Of Jan of zijn tegenstander remise heeft voorgesteld, dat weet ik niet. De enkele keren dat ik eerder op de middag langs zijn bord wandelde leek mij zijn partij gecompliceerd, het leek wel een partituur van de componist Webern, ik begreep er niets van. Ik weet dus niet waar het schip strandde op de woeste kusten van Flevoland. Jan verloor.

Voor de remise moeten we bij Daniël zijn. Hij kwam goed uit zijn Konings-Indische verdediging. Hij liet me per email weten dat hij zijn tegenstander verleidde tot het spelen van e5, waarna een paar zetten later het witte centrum verdween (poef!) en hij al zijn stukken actief had opgesteld. Echter, zijn tegenstander was op slinkse wijze bezig de dame van Daniël in te sluiten en dat kon alleen voorkomen worden door een kwaliteit te geven. Daniël, zo begrijp ik uit zijn woorden, bleef zijn stukken actief houden en wist in het eindspel een verdedigbare stelling te bereiken waarna de vrede werd getekend.

De hoofdprijs voor het drama van de dag moet waarschijnlijk naar Maarten. Ik knip en plak zijn verhaal uit het bericht dat hij me stuurde (met hier en daar een kleine talige correctie): ‘Met wit kreeg ik een overweldigende stelling tegen een Caro-Kan. Misschien met een kleine hapering kon ik mijn voordeel uitbouwen tot het einde van het middenspel. Mijn tegenstander gaf een pion voor tegenkansen, maar dat mocht niet baten. Een prachtige octopus kwam er op d6 ondersteund door pion en al mijn zware stukken. Wellicht heb ik daar een slimmere voortzetting gemist, maar ik bleef huizenhoog gewonnen staan. Op een gegeven moment werden er veel stukken afgeruild en bleef er een gewonnen enkel toreneindspel met pion meer op het bord. Dat heb ik niet zuiver gespeeld. Er kwam daarna een pionneneindspel op het bord dat volgens mij op tempo gewonnen bleef. Maar dan moet ik mijn koning niet naar e6 maar naar d6 spelen. Mijn tegenstander kon via h3 met zijn net gepromoveerde dame die van mij op c8 winnen door een röntgenschaak. Daarna kon ik net niet vluchten in een remise-eindspel van koning en randpion tegen dame. Want ik had nog een nutteloos pionnetje op h3. Dit zal nog wel even door mijn hoofd blijven spoken.’ Aldus Maarten. We hopen natuurlijk dat hij weer snel over zijn ongelukkige verlies heen komt, maar we weten allemaal dat voor de pijn van een verloren schaakpartij nu eenmaal geen vaccin bestaat.

Zo ging Oud Zuylen Utrecht 2 in een sportieve uithoek van de Muziekwijk te Almere – waar afgezien van de straatnaambordjes toch al weinig muziek te ontdekken viel – dus kopje onder met 5,5-2,5. Er ging teveel mis deze middag, maar met twee gewonnen wedstrijden en nu twee verloren wedstrijden, moeten we ons wel kunnen handhaven in de vijfde klasse.

6 reacties