Robert Beekman
Binnen al het grootmeestergeweld was er één geweldenaar die overtuigend van het begin af aan de leiding nam en deze tot eind toe behield. Met een voorsprong van twee punten! Vladimir Baklan is zijn naam.
Winnaar Vladimir Baklan.
Nog een keer Vladimir Baklan.
Met 2654 had Baklan overigens ook de hoogste rating in het gezelschap. Vlak achter hem zat Sergey Fedorchuk met 2649, maar die leek niet uit echt snelschaakbloed gegoten te zijn. Tergend langzaam wikkelde hij de opening af. En ook het middenspel ging niet al te vlot. Maar als hij dan zo ongeveer bij de 30 seconden aanbeland was, veranderde hij van dag op nacht en deed hij waanzinnig snel zijn zetten. In een beest veranderde hij! Nog nooit iemand zo snel zetten zien doen! In de voorronde zag ik hoe hij in een paar seconden nog een veelvoud aan zetten wist te doen om vervolgens de tegenstander met nog maar een paar seconden op de klok mat te zetten.
Maar in de finalegroep zou dat anders gaan. Ook daar werden overigens grootmeesters met nog maar een paar seconden op de klok door hem matgezet, maar anderen hielden stand en dan ging Fedorchuk keihard door zijn vlag. Links een stelling uit de eerste ronde. Er is nog maar niets gebeurd. Een saaie 1.e4 c5 2.Pf3 e6 3.c3 Siciliaan. Er wordt nog saaier vervolgd, dames geruild en misschien dat wit in deze stelling een fractie beter staat. In snelschaken is zoiets niet relevant. Wel relevant is dat Fedorchuk in deze linkerdiagram al bijna twee minuten heeft nagedacht over elf openingszetten. Orlov, de toernooiwinnaar van vorig jaar, nog maar zes seconden. En die voorsprong hield hij tot aan het vallen van Fedorchuks vlak probleemloos vast. Niet dat Fedorchuk zich niet weerde. Flitsend snel en hyperactief deed hij in de laatste fase zijn zetten! En ontspannen schoof Orlov hem door zijn vlag.
De opening is net begonnen en Sergey Fedorchuk gaat er tegen Andrei Orlov eens goed voor zitten.
Sergey Fedorchuk pijnigt zijn hersenen genadeloos af.
Sjezus, wat zijn openingen moeilijk, zeg!
Andrei Orlov kijkt ondertussen verveeld de andere kant op. Hij denkt zoiets als: “Waar denkt-ie nou over na?? Relax, man!”
Ronde 2! Vorig jaar had ik amper naar Orlov gekeken, maar in de laatste ronden won hij zowat alles en eindigde hij als een duvel uit het doosje bovenaan. Dat zou me dit jaar niet opnieuw gebeuren! Snel naar het bord van Orlov getogen die nu tegen Baklan mocht aantreden. Twee favorieten voor de eindzege! En omdat ze uiteindelijk op plaats 1 en 2 eindigden, is deze partij dus achteraf bezien cruciaal geweest.
Maar wat is hier aan de hand? De witte opening is totaal mislukt. Kennelijk ergens een gruwelijke rekenfout gemaakt, want wit gaat hier simpelweg een stuk verliezen. Baklan grijpt naar zijn hoofd dat langzamerhand rood wordt en vraagt zich af hoe hij hier nog kan redden.
Ja! Hij ziet nog iets. Er volgt nu: c4 cxd5 cxd5 Ld7 fxe5 dxe5 Lxh6. Toch nog iets van compensatie!
Maar veel kan het niet zijn. Twee pionnen tegen een stuk is veel te weinig, zeker als er geen interessante vrijpionnen tegenover staan. Zeker in het middenspel. Zeker in een stelling waar de witte stukken onvoldoende samenwerken om een aanval te genereren. Zwart doet gewoon gxh6 Txf6 Kg7 en na Pg6 op de volgende zet moet de witte toren terug naar f3, waar die niet bepaald briljant staat.
Links dezelfde partij, een paar zetten later. Orlov maakt nu een gruwelijke vergissing. Hij zet zijn dame op h5. A tempo antwoordt Baklan met Tf5. Een kwaliteitsoffer met als simpel doel de dame te winnen na Dg4 Lf3.
Nog altijd is het lang niet afgelopen. Want zwart heeft twee torens voor de dame. Maar later zal de witte dame naar h5 gaan als zwart … f6 gedaan heeft en dreigt de dame binnen te vallen op g6. Om dat binnenvallen te helpen gooit Baklan er nog een pion tegen aan en later nog een stuk! Sloten materiaal heeft zwart nu voor de dame, die echter al rovend en schaakgevend toch de partij voor de witten weet te winnen.
Zoals ik al zei: sleutelpartij!
Vladimir Baklan verbergt zijn rood aangelopen gezicht. Zomaar een stuk weggegeven! Hoe heeft dat kunnen gebeuren?!
Precies op hetzelfde moment aan de andere kant van het bord: Andrei Orlov. Nou, dat gaat wel goed, hè?
Orlov schuift (ter opgave) de stukken aan het einde van de partij over het bord. Nee, dat was drie keer niks.
.
We blijven Baklan volgen. Die staat immers glorieus bovenaan. Hij moet tegen een nieuwe favoriet voor de eindzege: Andrei Shchekachev. Shchekatchev maakt het Baklan echter makkelijk. Hij verrekent zich direct na de opening. Links doet hij Pxb7. Wat hij zich in zijn hoofd gehaald heeft is onduidelijk, want Pxe2 wint simpelweg de lichte kwaliteit en later ook de partij. Baklan blijft daarmee op een 100 procent score. Als enige.
.
.
Tweede van links: Andrei Shchekachev. Foto uit de voorronde.
Andrie Shchekatchev, hier tegen Baklan, realiseert zich zijn gruwelijke rekenfout.
Baklan blijft rustig.
Dan het drama Epishin. In de ochtend verliep alles nog soepeltjes, maar in de middag gaat het goed mis. Hugo ten Hertog hield tegen hem netjes stand, waarna Epishin zich forceerde om toch nog te winnen. En verloor. Van Andrei Shchekatchev verloor hij echter kansloos (links de diagram waarin Epishin zwart tegen Shchekatchev heeft), maar tegen Bosboom geeft hij in de vijfde ronde – in duidelijk betere stelling – zomaar een loper weg.
.
.
.
L
inks Epishin – Bosboom. Epishin doet met wit Dxd5, waar Dxc4 gevolgd door Td8 en Ld4 winnend was geweest. Zwart ruilt simpel de dames en slaat dan de loper op b6. Epishin geeft gelijk op. Dit is voor hem te veel van het goede.
Met een wegwerpgebaar geeft hij de partij tegen Bosboom op, die dit niet bepaald kan waarderen. Vervolgens stapt Epishin op de wedstrijdleider af. “Ik houd ermee op! Dit wordt helemaal niets vandaag! Je wilt niet weten hoe slecht ik speel! Geef mij m’n geld maar en dan kan ik gelijk naar huis gaan!” De wedstrijdleider geeft aan dat hij daar niet over gaat, maar de toernooidirecteur wel.
Wild kijkt Epishin om zich heen. Waar is de toernooidirecteur?? Links en rechts door de zaal benend zoekt hij Jos Nooijen, die inmiddels al van het rumoer gehoord heeft en mij vraagt waar Epishin is. Op de gang, meldt ik hem. Aldaar aangekomen, begint Epishin dezelfde tirade tegen hem af te steken. “Ik kan niet meer schaken! Ik heb al zeker tien partijen verloren, man! Mijn volgende partijen zal ik ongetwijfeld ook allemaal weggeven! Dus geef mij m’n geld maar en dan ga ik!” Jos laat hem rustig zijn verhaal doen en antwoordt: “Wat vervelend nu. Maar als je blijft win je misschien ook nog een paar partijtjes.” Epishin realiseert zich na enige tijd dat hij zijn garantiegeld nu nog niet krijgt en zegt dan: “Daar heb je misschien wel gelijk in.” Hij gaat terug naar de toernooizaal, onderwijl afwerend met zijn handen gebarend: “No pictures! No pictures!” De rest van de middag speelt hij met jas aan en wollen muts op zijn hoofd.
Vladimir Epishin: waar hebben jullie het over?
Het gaat nog goed.
Hier gaat het al wat slechter.
Mijn god, waar ben ik mee bezig??
… in gesprek met de toernooidirecteur …
Dan maar verder met jas en en muts over het hoofd.
Toch blijf ik mezelf verbazen …
Het probleem bij Epishin is dat hij bij tegenslag steeds onregelmatiger gaat spelen en steeds experimenteler.
In zijn partij na Bosboom moet hij tegen Chiel van Oosterom. Epishin biedt al vroeg in de opening een loper aan. De loper wordt echter niet genomen. Want als de loper op g4 geslagen wordt heeft zwart een furieuze tegenaanval. Maar het grote probleem is dat de loper op g4 in blijft staan. Al die tijd. Het duurt zeker 50 zetten voordat de loper uiteindelijk genomen wordt. Het leek alsof de spelers een serieuze poging deden om het aantal loperoffers te breken. Op een gegeven moment stond het zoals links. Torens werden verdubbeld op de h-lijn, maar zwart moest wel verhinderen dat de dames geruild werden.
.
Nu waren beide spelers gefixeerd op de loper op g4. Dus ook wit. Chiel van Oosterom moest en zou slaan. Links heeft hij al c3 gespeeld, waar simpelweg Tb1 en b3 al die zware stukken op de zwarte koningsvleugel voor joker hadden doen staan. Hij volgde het plan om h&eactue;&eactue;l lang wachten met slaan en dit eerst optimaal voor te bereiden. Links het moment dat hij uiteindelijk sloeg. Totaal gewonnen staat hij. Maar de stelling blijft wel lastig. Niet veel later offert Epishin nog een pion met g3. Objectief niet genoeg maar in een snelschaakpartij worden toch fouten gemaakt. Epishin profiteert van de fouten van Chiel en komt zelfs gewonnen te staan, waar in de laatste seconden van de partij Chiel van Oosterom toch nog remise forceert met eeuwig schaak. Epishin back in business!
Chiel van Oosterom gedurende de bewuste partij.
.
Ondertussen gaat Vladimir Baklan door met winnen. Halverwege moet hij tegen Felix Levin, op dat moment een belangrijke concurrent om de eindzege. Baklan speelt koningsindisch, offert een pion en veegt Levin helemaal van het bord. Links de eindstelling van de partij. Het is afgelopen. Levin kan maar één ding doen, namelijk opgeven. En dat doet hij hier ook.
.
.
Felix Levin aan de slag tegen Baklan.
Felix Levin blijft lachen.
Alle grootmeesters worden dus door Baklan overwonnen. Een paar gunt hij nog remise, nadat ze eerst flink aan de tand gevoeld waren. Maar tegen de jeugdige Nederlanders heeft Baklan aanzienlijk meer moeite. Tegen Etienne Goudriaan. begon Baklan met de c3 d4 e4 f3 opstelling tegen de Pirc van Goudriaan. Baklan ruilt dames en krijgt een prima stelling. Eerst verwerft hij het loperpaar en dan wint hij een pion. Het gaat allemaal nog precies als het moet. In de stelling links laat hij echter na om eerst de eigen koning in veiligheid te brengen en zijn rechtertoren in het spel te brengen. Nu slaagt zwart er in om zijn stukken te activeren.
.
Baklan is inmiddels al begonnen met zijn hoofd te schudden. Het is makkelijk te zien aan hem als het slechter gaat. De kleine man maakt zich nog kleiner en hij verbergt zijn hoofd achter kleren of handen. Zo ook nu. Links de stelling waarin wit uiteindelijk om zou vallen. Twee verbonden vrijpionnen heeft wit nu. En ook het loperpaar. Maar zwart dreigt winnend te slaan op e2 of mat te geven op d1. Alleen het kwaliteitsoffer Txc4 verlengt hier wits levensduur, maar ook die stelling is totaal verloren. De witte vrijpionnen gaan er af met simpele winst voor zwart.
.
.
Baklan aan het begin van de partij.
Baklan twijfelt hier al aan zijn stelling; het moment van het kwaliteitsoffer.
Baklan ziet het niet meer zitten.
Etienne Goudriaan.
Twee ronden later moet Vladimir Baklan tegen Floris van Assendelft. Lang staat het gelijk, maar ineens geeft Baklan zomaar een pion weg. Is de stelling links nog te houden voor wit? Volgens mij wel, maar dan moet wit (Baklan) altijd na zwarts f4 gxf4 exf4 de zet f3 achter de hand hebben. Die kans werd in de partij gemist en nu verloor wit.
De zwarte koning ging naar g2 en werd beschermd door de witte g-pion die zwart niet sloeg. Indien de zwarte koning naar g5 gaat, moet de witte naar g2. In een gewone partij had Baklan het waarschijnlijk wel gehouden, maar in een snelschaakpartij gaat het toch nog mis.
Baklan tegen Floris van Assendelft.
Terug naar Sergey Fedorchuk. Dit moet nu tegen Manuel Bosboom, ook al zo’n formidabel snelschaker. Dit keer heeft Fedorchuk een reden om lang na te denken in de opening. Links heeft hij wit na de opening. Een pion gewonnen, maar het ziet er slecht uit voor wit. Zwart heeft zijn slechte loper op c8 al afgeruild en zal spoedig de pion op e5 terugwinnen. Lang heeft zwart een prachtige stelling met alles wat hij maar kan wensen.
Met Fedorchuk houdt netjes stand en vecht zich langzamerhand toch terug. Op een gegeven moment werkt hij zich zelfs helemaal los en wint ook nog een pion. Een pion voor met betere stelling nu. Alleen nog het laatste probleem afhandelen! Wat zou dan zijn, wat zou dat zijn? Tijd, natuurlijk! De waanzinnig snelle zetten van Fedorchuk zijn weer begonnen!
Nu had hij dat probleem wel vaker, die middag. Soms niet, maar meestal wel. Dit probleem werd eenvoudig opgelost: ofwel de tegenstander mat zetten, ofwel remise aanbieden. Wat overigens doorgaans ook aangenomen werd, gelet op de stelling op het bord.
Maar Bosboom gaat daar niet in mee! Met nog maar twintig tot dertig seconden op de klok slaagt Fedorchuk niet door de bastion van Manuel Bosboom heen te breken en dus zegt hij “draw?”. Bosboom doet een zet. “Draw?”. Bosboom doet een zet. “Draw?”. Bosboom doet een zet. “Draw!”. Bosboom doet een zet. “Draw!!”. Bosboom doet een zet. “Draw!!“. Bosboom doet een zet. “Draw!!!“. Bosboom doet een zet. “DRAW!!!“. Maar Bosboom speelt onverstoorbaar door met zijn minuutje meer op de klok. Hij denkt natuurlijk dat de partij zo afgelopen is, maar dat valt tegen. Want in tien seconden doet Fedorchuk probleemloos nog zo’n dertig zetten. Eindelijk valt dan toch nog diens vlag.
Dit keer kunnen de maatjes van Fedorchuk het niet meer houden. Bosboom mag het nu opnemen tegen vier dwars door elkaar heen pratende Russen. Engels en Russisch tegelijkertijd. Manuel doet zijn mond ook nog vertwijfeld open, maar kans om iets te zeggen krijgt hij niet. “Man, dit is toch gewoon remise! Je staat een pion achter en hebt ook nog een slechtere stelling! En dan jaag je je tegenstander gewoon door de vlag! Dat is toch hartstikke onsportief!!” En zo gaan ze maar verder.
Maar op een gegeven slaat de stemming helemaal om. Kennelijk hebben ze iets opgepikt uit de lichaamstaal van Bosboom en gezamenlijk beginnen ze alle vier te lachen. Tegelijkertijd. Direct daarna valt het stil, draaien ze zich om naar de wedstrijdleider en zeggen ze: “draw!” De wedstrijdleider kan nu eindelijk ook wat zeggen en richt zich in de gevallen stilte tot de hoofdrolspeler: “Manuel, claim jij deze partij?” “Ja, natuurlijk” luidt het antwoord, “wat moet ik anders?”
Fedorchuk tegen Bosboom.
Fedorchuk werkt onder hoogspanning vliegensvlug zijn zetten af.
En dan gaan we nu echt snel schaken!
Fedorchuk staat aan het einde van de partij op en doet een wegwerpgebaar. Met deze tegenstander (Bosboom) valt volgens hem niet redelijk te praten.
In de luwte van deze consternatie werkte Erik van den Doel zich geleidelijk aan naar de top. Telkens was hij bovenin. Uiteindelijk behaalde hij verdienstelijk de derde plek. Links Van den Doel – Floris van Assendelft. Dit is een moment na de opening waarbij Floris de witte koning naar een ongunstig veld drijft. Maar hoe moeten de hulptroepen er nu bijgehaald worden? Want als wit zich kan herorganiseren staat de zwarte dame alleen maar kwetsbaar. En dus een pionoffer: … c4. Niet dat het veel helpt.
.
.
.
Zwart wit de pion op c4 nog wel terug, maar slaagt er niet in de benodigde samenwerking te realiseren. Links het moment dat Erik met een mooie combinatie een eind aan de partij maakt: La5 Td5 Txe7 Kxe7 Tb7 Td7 Txd7 Kxd7 Dxf7 Kc8 Dc7 mat.
.
.
.
.
Floris van Assendelft: Hier moet toch iets inzitten?
Oei, dit ziet er toch slechter uit dan ik dacht.
Erik van den Doel: We laten ons niet gek maken.
Dan de laatste test voor Vladimir Baklan. Tegenstander: Victor Mikhalevski. Na de opening speelt Baklan in de linkerdiagram e5. Mooie breekzet, maar na het voor de hand liggende dxe5 sloeg Baklan opnieuw aan het nadenken. Slaan op d7 lijkt toch het beste: Dxd7. Na zwarts antwoord Lxd7 deed hij a5. Na Pxd7 had f5 een vol stuk gewonnen. Een studie-achtige wending. Na Lxd7 a5 en na Pxd7 f5.
Victor Mikhalevski probeert er dan nog een schwindel van te maken. Lange tijd staat Baklan totaal gewonnen en kan hij kiezen uit meerdere winstvoortzettingen. Wat hij uiteindelijk doet is ook goed, maar op een gegeven moment vergist hij zich en kan zwart zijn stukken activeren en de pionnen op de damevleugel opruimen.
Baklan was al begonnen met zijn hoofd te schudden, maar hervond zich toch weer.
Links de stelling waarin zwart … a5 doet. Logisch, zwart wil zo snel mogelijk pionnen afruilen. Er volgt nu: Tg2 g5 Te7 axb4 Td2 Ta8 Td7 en de diagram linksonder is ontstaan.
.
.
.
.
Over deze 
stelling dacht zwart een minuut na, alvorens hij opgaf. Want dat gaat onvermijdelijk mat vanwege Pe6. Al had zwart met zijn toren in plaats van pion op b4 geslagen, dan had wit nooit Td7 kunnen doen omdat wit na Tb2 mat gaat. De stelling is dan weer helemaal onduidelijk.
.
.
.
.
.
Ai! Wat moet ik na het stukverlies nu doen?
Maar nu grijpt Baklan wanhopig naar zijn hoofd. Wat heb ik gedaan?
Hoe kan ik het nou weer weggeven?
Best wel grappig, eigenlijk.
Al met al een terechte eindoverwinning voor Baklan. Hij had niet alleen het beste eindresultaat (15 uit 19) en twee volle punten voorsprong op nummer 2, maar liet ook het beste spel zien.
Eindstand
Groep A
1. 15 GM 2654 Vladimir Baklan
2. 13 GM 2521 Andrei Orlov
3. 12.5 GM 2573 Erik van den Doel
4. 11.5 GM 2610 Victor Mikhalevski
5. 11 IM 2451 Manuel Bosboom
6. 10.5 2225 Hugo ten Hertog
7. 10.5 GM 2649 Sergey Fedorchuk
8. 10 GM 2557 Andrei Shchekachev
9. 10 GM 2424 Dennis de Vreugt
10. 10 FM 2348 Matthew Tan
11. 10 GM 2587 Vladimir Epishin
12. 9.5 GM 2523 Dimitri Komarov
13. 9.5 IM 2460 Rafaël Fridman
14. 9.5 2200 Tobias Kabos
15. 9 GM 2486 Felix Levin
16. 8 2263 Etienne Goudriaan
17. 6.5 FM 2371 Floris van Assendelft
18. 6 2283 Tim Lammens
19. 5.5 IM 2379 Chiel van Oostrom
20. 2.5 2100 Jack Blanchard
Hieronder nog een paar foto’s van groep A.
Groep B
1. 16 IM 2483 Ekrem Cekro
2. 15.5 2273 Remco Sprangers
3. 15 IM 2369 Marc Erwich
4. 13 2120 Daniel Schenkeveld
5. 12.5 2267 Mark Smits
6. 12 2235 Tjapko Struik
7. 11.5 GM 2413 Harmen Jonkman
8. 10.5 2290 Marijn Otte
9. 10 2122 Michiel Blok
10. 9.5 2200 Gilbert Vrancken
11. 9.5 2184 Wesley Vermeulen
12. 9 2219 Andre Bouwmeester
13. 7.5 2048 Bart van der Zwet
14. 7.5 FM 2235 Pieter Nieuwenhuis
15. 7 FM 2152 Erik van den Dikkenberg
16. 6.5 2037 Tim Benning
17. 4.5 2126 Harmen van den Berg
18. 4.5 1888 Michel Kerkhof
19. 4.5 2016 Pieter de Groot
20. 4 2182 Ron Wagenaar
Ekrem Cekro kijkt toe bij jong talent.
Groep C
1. 17 IM 2390 Thomas Willemze
2. 15.5 2205 Dick Schenkeveld
3. 15.5 2023 Erik Hennink
4. 13.5 2117 Tijmen Kampman
5. 12 2212 Anton van Rijn
6. 11.5 2047 Eric de Moor
7. 10.5 2026 Elmer van Veenendaal
8. 10 1976 Jesse Bassant
9. 9.5 1887 Gijs Ijzermans
10. 9.5 1800 Nicola Capone
11. 9 1867 Marcella Gunther
12. 9 2175 Wim van de Fliert
13. 8.5 1956 Ronald Ekkel
14. 8 1820 Mees van Osch
15. 7.5 2068 Pim Ydo
16. 6.5 2079 Rag de Graaff
17. 6 FM 2111 Maarten Etmans
18. 5.5 1984 Arie van den Hurk
19. 5.5 1867 Dies de Dreu
Groep D
1. 18 1934 Dragan Scrobic
2. 15 2121 Stefan Bekker
3. 14 2190 Jelmer Veltman
4. 13 1970 Georgios Tzoumacas
5. 12.5 2207 Vladimir Usachyi
6. 12.5 2100 Ruben Snepvangers
7. 11 1900 Peter van Dinteren
8. 9.5 1971 Amindo Naarden
9. 9.5 1920 Laurens Snuverink
10. 9 2000 Dimitri Koudinov
11. 9 1989 Simon Kronemeijer
12. 8.5 1845 Fabio Bravo
13. 8.5 1999 Rob Bödicker
14. 7.5 1768 Barend Tempelman
15. 7.5 1972 Bram Semeijn
16. 7.5 1971 Har van Himbergen
17. 7.5 1976 Tjerk Hacquebord
18. 6.5 2072 Anton Rosmüller
19. 3.5 1922 Ronald de Klerk
Groep E
1. 14 1875 Nico van Brakel
2. 13.5 1909 Kristianne Tempelman
3. 13.5 1977 Ben van den Bergh
4. 12 1470 Abdelkader Satti
5. 12 1826 Jeroen Eijgelaar
6. 11 2100 Marcel Winkels
7. 10 1846 Gabri van der Schootbrugge
8. 9 1864 Wim van Oostrum
9. 8.5 1850 Gaston Merkx
10. 8 1624 Piet Verhoeff
11. 7.5 1753 Peter van den Belt
12. 7 1547 Judith van Amerongen
13. 6.5 1543 Ron Klinkhamer
14. 6 1773 Olivier Huizer
15. 5 1600 Stijn Prompers
16. 4 1541 Jan van Willigen
17. 4 1600 Paolo Turrini
18. 1.5 2000 Kiril Hristov