Oudzuylenaren spelen naast hun partijen voor én op hun club ook onder andere omstandigheden. Op toernooien in binnen- en buitenland bijvoorbeeld. Maar ik speel ook actief correspondentieschaak. Nog even, twee partijen dan hang ik dat CC-schaak aan de wilgen. Oud Zuylen kon tot zich tot recent verheugen in het lidmaatschap van een echte correspondentieschaakgrootmeester: Carel-Peter Gouw. Een ongekend beresterke rating veroorzaakt door veel ervaring, een mooie bibliotheek en flinke hard- en software. Dit laatste is onontbeerlijk om in het moderne CC een potje te kunnen breken.
Mijn laatste toernooi is het lopende NK (KE-2014) waar de winnaar al heel snel duidelijk was met een snelle 3,5 uit 4 partijen. De zetten kwamen ook in een mitrailleurachtig thema. Je hebt 50 dagen voor 10 zetten maar winnaar Gert Legemaat gaf meestal een nieuwe zet af binnen een half uur. Mijn openingskeuze tegen dit geweld was verkeerd en ik verloor kansloos. De slotstelling is grappig, maar meer ook nul. Speel de laatste zetten maar even mee. Opgegeven met een dame meer.
[fen]3r2k1/1p3pP1/p1b1pP2/8/7P/P2B1p2/1PP5/1K5R b – – 0 1[/fen]
1…e5 2.h5 e4 3.h6 Kh7 4.Lc4 Ld5 5.Td1 e3 6.Txd5 Txd5 7.Lxd5 e2 8.Lxf7 e1+D 9.Ka2 1-0
Zelf heb ik nog een zeer goede (bijna verzekerde) kans op de tweede plek met 5 punten uit 8 partijen. +2 is ook niet onverdienstelijk. Vier keer Frans met zwart en vier keer Engels met wit. Ik heb genoeg talenkennis op kunnen doen. Met wit heb ik inmiddels twee partijen gewonnen en de derde is onderweg. Dat is een partij waar ik zeer tevreden over ben. De analyse komt in een tweede artikel over dit toernooi. De andere twee partijen: oordeel zelf.
Het Frans ging wat minder. Er zat wel een regelmaat in: veel ver opgerukte witte pionnen op de koningsvleugel. Die stelling tegen Legemaat is geen uitzondering. De volgende partij dacht ik te gaan verliezen. Maar wit drong niet echt aan en door en toen ik de d-lijn in handen kreeg was remise makkelijker af te dwingen dan ik dacht.